-
1.
część ubrania okrywająca tułów i ręce, z długimi rękawami, rozpinana z przodu, mająca klapy, noszona głównie przez mężczyzn, wkładana zwykle na koszulę -
CODZIENNE ŻYCIE CZŁOWIEKA
Ubranie
rodzaje i części ubrań -
- męska, damska;
- alpakowa, gabardynowa, płócienna, samodziałowa, skórzana, sztruksowa, tweedowa, wełniana, zamszowa;
- biała, ciemna, czarna, granatowa, jasna, niebieska, kolorowa, szara...;
- kraciasta; błyszcząca; watowana, wywatowana;
- zwykła, sportowa, służbowa; dwurzędowa, jednorzędowa;
- ciasna, dopasowana, przyciasna, przykrótka, długa, duża, krótka, kusa, luźna, przykusa; lekka; nienagannie/świetnie/dobrze/źle skrojona;
- elegancka, nowa, modna, odświętna; stara, wyświechtana; staroświecka
- podniszczona, wytarta, wymięta, zniszczona marynarka
- marynarka do spodni; od garnituru; z jedwabiu, płótna, tweedu, wełny, zamszu..., z jakiegoś materiału;
- od Armaniego, Bossa..., z Vistuli...
- marynarka w kratę, w kratkę, w pepitkę, w prążki, we wzorek
- marynarka ze spodniami; marynarka z wąskimi, szerokimi klapami; z jakimiś guzikami
- marynarka w jakimś kolorze, w jakimś odcieniu
- marynarka i buty, marynarka i kamizelka, marynarka i koszula, marynarka i krawat, marynarka i muszka, marynarka i spodnie;
- dżinsy i marynarka, krawat i marynarka, spodnie i marynarka;
- marynarki i żakiety;
- garnitury i marynarki, płaszcze i marynarki
- kieszeń, klapa, poły, rękaw marynarki
- ktoś bez marynarki; guzik od marynarki; kołnierz u marynarki; klapy u marynarek
- mężczyzna, pan w marynarce, w marynarce i krawacie; kieszeń, kieszonka w marynarce
- marynarka wisi gdzieś; marynarki fruwają
- nosić,
- narzucić, !?ubrać/!?ubierać, włożyć/wkładać, !?założyć/!?zakładać;
- ściągnąć/ściągać, zdjąć/zdejmować;
- obciągnąć/obciągać, poprawić, rozpiąć/rozpinać, wygładzić; zmienić;
- powiesić, przewiesić przez coś marynarkę
- wymachiwać marynarką
- przypiąć coś do marynarki, chować, schować coś do marynarki; coś wystaje spod marynarki, wyjąć, wyciągnąć coś z marynarki
- włożyć coś pod marynarkę, ubrany w marynarkę
- być, chodzić w marynarce
-
Był kędzierzawym barczystym szatynem w szarej marynarce, czarnych dżinsach i białej koszuli bez krawata.
źródło: Piotr Zaremba: Plama na suficie
W ciemnych marynarkach z szyjami rozpaczliwie ściśniętymi krawatami lub z białymi kołnierzami koszuli, szeroko, na sposób Słowackiego wyłożonymi na klapy marynarek.
źródło: Dziennik Polski - 2002-05-18 - Pejzaż - Pamiątki
W górnej kieszeni marynarki, tradycyjnie umiejscowionej, jak order, po lewej stronie (chyba że marynarka była nicowana i wtedy kieszonka, niczym na lustrzanym odbiciu przesuwała się na prawą stronę) noszono różne rzeczy. Przede wszystkim grzebienie i przybory do pisania.
źródło: Dziennik Polski - 2002-09-28 - Pejzaż - Kieszonki
Dał dziewczynie do potrzymania kapelusz, zrzucił marynarkę i zaczął podwijać rękawy koszuli.
źródło: Andrzej Mularczyk: Sami swoi
Jego ulubionym ubiorem była tweedowa marynarka w brązowym odcieniu, obowiązkowa kamizelka i jasnoszare spodnie.
źródło: Dziennik Polski - 2001-01-05 - Magazyn - Rodzina Niewodniczańskiego
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: ż
liczba pojedyncza liczba mnoga M. marynarka
marynarki
D. marynarki
marynarek
C. marynarce
marynarkom
B. marynarkę
marynarki
N. marynarką
marynarkami
Ms. marynarce
marynarkach
W. marynarko
marynarki
-
wł. marinara 'kurtka marynarza'
-
Uznawane za niepoprawne: założyć/zakładać, ubrać/ubierać marynarkę