-
2.
praw. osoba wyznaczona przez sąd, która sprawuje nadzór nad osobami z orzeczeniem sądowym w sprawach rodzinnych, karnych lub dotyczących osób nieletnich -
Jeżeli wyrazu kurator używamy w odniesieniu do kobiety, we wszystkich kontekstach może występować forma równa M. lp., a wyraz może przyłączać formy żeńskie czasownika i przymiotnika, np. kurator poinformowała , spotkanie z nową kurator, Marią Kowalską . Może też zostać zachowana odmiana i składnia charakterystyczna dla rzeczowników rodzaju męskoosobowego, np.: spotkanie z nowym kuratorem, Moniką Kowalską .
-
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Prawo i łamanie prawa
sąd -
- zawodowy kurator; kurator rodzinny, społeczny; sądowy; okręgowy
- kurator sądu
- kurator dla dorosłych; kurator do spraw nieletnich
- kurator w sądzie
- zastępca; czynności, działalność; decyzja; dozór, nadzór, opieka; funkcja, praca, obowiązki, uprawnienia, zadania; wynagrodzenie kuratora
- ustawa o kuratorach
- mieć; powołać, przydzielić; zasądzić kuratora kuratora
- być, zostać kuratorem
- (wywiad) przeprowadzony; (opinia) wydana przez kuratora
-
W mojej pracy spotkałem się z przypadkiem, że kurator rodzinny jest bardzo zaangażowany w pomoc dla dzieci z najuboższych rodzin.
źródło: NKJP: Katarzyna Wolak: Pomoc sposobem na życie, Gazeta Krakowska, 2003-08-13
W okręgu konińskim jest 43 kuratorów zawodowych i 200 społecznych. Kuratorzy dla dorosłych wykonują orzeczenia w sprawach karnych, rodzinni zajmują się m.in. nieletnimi.
źródło: NKJP: Andrzej Dusza: Więcej obowiązków, Polska Głos Wielkopolski, 2004-08-11
Pani sędzia potraktowała Leszka ulgowo. Jego wspólnikom, 14-letniemu Piotrkowi i niespełna 15-letniemu Tomkowi przydzieliła kuratora.
źródło: NKJP: Halina Stęplówna: Zagadki kryminalne Ucieczka, Express Ilustrowany, 2002-05-10
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m1
liczba pojedyncza liczba mnoga M. kurator
kuratorzy
ndepr kuratory
depr D. kuratora
kuratorów
C. kuratorowi
kuratorom
B. kuratora
kuratorów
N. kuratorem
kuratorami
Ms. kuratorze
kuratorach
W. kuratorze
kuratorzy
ndepr kuratory
depr -
+ kurator + (JAKI) -
łac. cūrātor 'opiekun (prawny)'