drażliwy

Sam nieustannie ścigał ją wzrokiem, a kiedy napotykał jej spojrzenie, odwracał się ze złością. Stał się drażliwy, oschły, nie żartował jak dawniej, tylko wydawał rozkazy.

źródło: NKJP: Iwona Surmik: Smoczy Pakt, 2003

Dzieci takie mogą być konfliktowe, mogą mieć trudności w przystosowaniu się do nowych sytuacji, obrażają się, bywają drażliwe, agresywne, łatwo przechodzą od śmiechu do płaczu.

źródło: NKJP: (ANKO): Koniec sądu nad chorobą, Dziennik Polski, 2005-09-24

Nie był też Stanisław Pigoń drażliwy na punkcie krytyki. Gdy początkujący polonista Tadeusz Ulewicz przedstawił na spotkaniu naukowym krytykę zaprezentowanego przez prof. Pigonia rozumienia sarmatyzmu, ten przyjął argumenty młodszego kolegi i nie chował do niego urazy.

źródło: NKJP: Małgorzata Iskra: Samotny wśród tłumu, Gazeta Krakowska, 2005-12-16

Polacy są tak drażliwi na punkcie swojej wartości, bo czują się niepewni. Gdyby byli tak dobrzy, za jakich pragną uchodzić [...], nie podkreślaliby w kółko swoich osiągnięć i zasług.

źródło: NKJP: Antoni Libera: Madame, 1998