Jak korzystać ze słownika?

porażka

Hasło ma wiele znaczeń,
wybierz to, które Cię interesuje

2. życiowa

  • Definicja

    2.

    niepowodzenie w jakichś działaniach lub w określonej dziedzinie życia
  • Kwalifikacja tematyczna

    CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

    Ocena i wartościowanie

    słownictwo oceniające

  • Relacje znaczeniowe
    synonimy:  klęska
    przegrana
    antonimy:  sukces
    triumf
    tryumf
    zwycięstwo
  • Połączenia
    • narodowa, osobista, wspólna, własna, życiowa; kolejna; całkowita, ewidentna, ogromna, ostateczna, poważna, wyraźna porażka; porażka dyplomatyczna, miłosna, pedagogiczna, wychowawcza, zawodowa; ciągłe; polityczne; prestiżowe porażki; porażki szkolne
    • porażka w walce z czymś; porażki w szkole
    • porażka i cierpienie; porażki i osiągnięcia, porażki i rozczarowania; błędy i porażki, dokonania i porażki, sukcesy i porażki
    • doświadczenie, możliwość; ból, gorycz, świadomość, uczucie porażki
    • lęk, strach przed porażką
    • coś oznacza porażkę; przeżywać, znosić porażki
    • przyznać się; coś prowadzi do porażki
    • traktować coś jako porażkę
  • Cytaty

    Każda zła ocena może być odebrana jako osobista porażka, a zagrożenie powtarzaniem klasy jest zapowiedzią życiowej klęski.

    źródło: NKJP: Roman Walczak: Być rodzicem, Nowiny Raciborskie, 2002-02-06

    Widzi pani, obok radości są też smutki, zawodowe porażki.

    źródło: NKJP: Chcę być lepszy od siebie, Dziennik Polski, 2004-04-10

    Wyprzedzenie paktu Polska - ZSRR przez pakt Francja - ­ZSRR byłoby dla rządu polskiego okolicznością niepomyślną, a nawet dyplomatyczną porażką.

    źródło: NKJP: Waldemar Michowicz: Historia dyplomacji polskiej, 1995

    [...] wyglądała na bardzo nieszczęśliwą i poturbowaną przez świeżą miłosną porażkę. Rzucił ją narzeczony z korpusu oficerów piechoty [...].

    źródło: NKJP: Mirosław M. Bujko: Złoty pociąg, 2006
  • Odmiana

    część mowy: rzeczownik

    rodzaj gramatyczny: ż

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    M. porażka
    		 porażki
    D. porażki
    		 porażek
    C. porażce
    		 porażkom
    B. porażkę
    		 porażki
    N. porażką
    		 porażkami
    Ms. porażce
    		 porażkach
    W. porażko
    		 porażki
  • Składnia
    bez ograniczeń + porażka +
    (JAKA)
  • Pochodzenie

    Rzeczownik odczasownikowy od dawnego przedrostkowego  porazić  'uderzyć, zadać cios, zabić; pokonać, zwyciężyć; dotknąć chorobą, nieszczęściem' z przyrostkiem -ka; zob.  razić