jakich mało

Stałem wciąż zdębiały szalonym przebiegiem wydarzeń, a jeszcze bardziej oszołomiony sprawnością, z jaką towarzysze pokonali wroga. Toż był to hufiec wojowników, jakich mało. Patrząc na nich z niekłamanym podziwem przejrzałem, ile w tej garstce niezwyciężonej tkwiło siły, ile odporności w ich zespoleniu.

źródło: NKJP: Arkady Fiedler: Orinko, 1957

Schodzę w dół, pobojowisko jakich mało, plakaty z Joy Division pozrywane, pizza porozrzucana, nasze mieszkanie stoi puste, śmierdzi tylko gazami łzawiącymi, zniknął mój plecak, nie mam nic, jestem tylko ciałem. No, dżinsy i koszulka...

źródło: NKJP: Wojciech Stamm: Czarna matka, 2008

Dzień był, jakich mało. Niebo niebieściutkie, bez najmniejszej chmurki. Kwitły lipy, miód było czuć w powietrzu, brzęczały pszczoły, gorąco tężało, pogoda wymarzona do prania, suszenia.

źródło: NKJP: Wiesław Myśliwski: Traktat o łuskaniu fasoli, 2007

Za panowania Władysława Łokietka, na zamku Bąkowiec, zwanym również od sąsiedniej wsi Morsko, swoją siedzibę miał ród Toporczyków – Morskich. Bandziory to były jakich mało. Z górującej nad okolicą warowni wypatrywali karawan kupieckich i podróżnych, spadali na nich i łupili.

źródło: NKJP: PARA: Zawiedziona miłość, skarby i upiór w ruinach, Trybuna Śląska, 2001-08-22

- Było nam przede wszystkim bardzo miło grać i bawić się w tak wspaniałym towarzystwie. Dziękujemy za zaproszenie. To świetna impreza, turniej jakich mało.

źródło: NKJP: Jakub Pietrzak: Kosa to za mało, Wieści Podwarszawskie, 2004-03-14