upokarzający

  • taki, który powoduje naruszenie czyjejś godności i poczucie bycia gorszym
  • CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

    Stany psychiczne człowieka

    emocje i uczucia


    CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

    Ocena i wartościowanie

    słownictwo oceniające


    CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

    Relacje międzyludzkie

    określenia relacji międzyludzkich

    • upokarzający los, proces, sposób; upokarzająca czynność, klęska, kontrola, porażka, praca, procedura, rewizja, sprawa, sytuacja, zależność; upokarzające badanie, bezrobocie, doświadczenie, przesłuchanie, traktowanie, uczucie; upokarzające warunki
    • strasznie, wyjątkowo upokarzający
    • upokarzający i bolesny
    • tak, zbyt upokarzający
  • [...] więźniów bito, zmuszano do wykonywania różnych upokarzających czynności, jak sprzątanie rękami ustępów, wymiatanie brudów i innych podobnych rzeczy.

    źródło: NKJP: Mieczysław Jałowiecki: Requiem dla ziemiaństwa, 2003

    [...] wybuchła wojna rosyjsko-japońska w 1904 roku, która wbrew planom skończyła się upokarzającą klęską Rosji.

    źródło: NKJP: Wiktor Suworow: Uważajcie na Rosję, Dziennik Zachodni, 2009-05-09

    Zatrudnionych często poddaje się upokarzającej kontroli, jakby byli potencjalnymi złodziejami. Na ogół boją się oni utraty pracy, więc znoszą te upokorzenia.

    źródło: NKJP: (an): Kodeks pracy w supermarketach, Express Ilustrowany, 2001-11-12

    Na rogatkach Niemcom wydało się podejrzane, że nie wywoziła z miasta żadnych rzeczy, poddano ją więc upokarzającej rewizji osobistej.

    źródło: NKJP: Maria Nurowska: Panny i wdowy: czyściec, 1992

    To jest upokarzające, że muszę udowadniać pracę, którą wykonywałam i traktowana jestem przy tym jak oszust.

    źródło: NKJP: wzk: Przepis na życie według ZUS, Dziennik Łódzki, 2003-05-24

    Pamiętam bardzo jedno traumatyczne wydarzenie, kiedy po wyjściu na scenę, trzęsłam się jak galareta, a ze mną cały podest. To było upokarzające uczucie.

    źródło: NKJP: Urszula Giżyńska: Do jazzu dojrzewałam od dzieciństwa, Tygodnik Regionalny „Gazeta Częstochowska”, 2008-09-04

  • część mowy: przymiotnik


    Stopień równy

    liczba pojedyncza
    m1 m2 m3 n1, n2 ż
    M. upokarzający
    upokarzający
    upokarzający
    upokarzające
    upokarzająca
    D. upokarzającego
    upokarzającego
    upokarzającego
    upokarzającego
    upokarzającej
    C. upokarzającemu
    upokarzającemu
    upokarzającemu
    upokarzającemu
    upokarzającej
    B. upokarzającego
    upokarzającego
    upokarzający
    upokarzające
    upokarzającą
    N. upokarzającym
    upokarzającym
    upokarzającym
    upokarzającym
    upokarzającą
    Ms. upokarzającym
    upokarzającym
    upokarzającym
    upokarzającym
    upokarzającej
    W. upokarzający
    upokarzający
    upokarzający
    upokarzające
    upokarzająca
    liczba mnoga
    p1 m1 ndepr m1 depr pozostałe
    M. upokarzający
    upokarzający
    upokarzające
    upokarzające
    D. upokarzających
    upokarzających
    upokarzających
    upokarzających
    C. upokarzającym
    upokarzającym
    upokarzającym
    upokarzającym
    B. upokarzających
    upokarzających
    upokarzających
    upokarzające
    N. upokarzającymi
    upokarzającymi
    upokarzającymi
    upokarzającymi
    Ms. upokarzających
    upokarzających
    upokarzających
    upokarzających
    W. upokarzający
    upokarzający
    upokarzające
    upokarzające
  • Od:  upokarzać ; zob.  upokorzyć 

CHRONOLOGIZACJA:
1847, Mała encyklopedia polska przez S.P., Tom II, books.google.pl
Data ostatniej modyfikacji: 30.08.2017