obronić się - Wielki słownik języka polskiego PAN

1.

odeprzeć skierowany przeciw sobie atak fizyczny lub zbrojny

CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

Wojsko i wojna

czynności, przedmioty, miejsca związane z wojskiem i wojną

synonimy:

wybronić się

	Naciskając spust pistoletu, funkcjonariusz katowickiej policji obronił się przed groźnym psem, który zaatakował go na klatce schodowej […]. źródło: NKJP: (kra): Atak rottweilera, Dziennik Zachodni, 2002-03-06
	80-letnia Brytyjka obroniła się przed uzbrojonym w nóż włamywaczem. źródło: NKJP: kaz: Z nożem na bandziora, Super Express, 2006
	[…] od lat naucza w poznańskich szkołach, jak najskuteczniej, bez długich treningów i odruchowo obronić się przed napastnikiem. źródło: NKJP: GOK: Uczy, jak się bronić, Gazeta Poznańska, 2002-06-12
	Miasta […] w większości zdołały skutecznie obronić się przed najazdami Prusów […], którym udało się spalić jedynie Radzyń. źródło: NKJP: Roman Czaja, Wiesław Długokęcki, Marian Dygo, Sławomir Jóźwiak, Andrzej Radzimiński: Państwo zakonu krzyżackiego w Prusach. Władza i społeczeństwo, 2008
	Nie powinniśmy plątać się w tę wojnę. Jesteśmy za biednym krajem, by w razie rozszerzenia konfliktu się obronić. źródło: NKJP: Izabela Jarosz: Strach ma wielkie oczy, Trybuna Śląska, 2003-03-19

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	obroniłem się +(e)m się obronił	obroniłam się +(e)m się obroniła	obroniłom się +(e)m się obroniło	obroniliśmy się +(e)śmy się obronili	obroniłyśmy się +(e)śmy się obroniły
2 os.	obroniłeś się +(e)ś się obronił	obroniłaś się +(e)ś się obroniła	obroniłoś się +(e)ś się obroniło	obroniliście się +(e)ście się obronili	obroniłyście się +(e)ście się obroniły
3 os.	obronił się	obroniła się	obroniło się	obronili się	obroniły się

bezosobnik: obroniono się

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		obrońmy się
2 os.	obroń się	obrońcie się

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	obroniłbym się bym się obronił	obroniłabym się bym się obroniła	obroniłobym się bym się obroniło	obronilibyśmy się byśmy się obronili	obroniłybyśmy się byśmy się obroniły
2 os.	obroniłbyś się byś się obronił	obroniłabyś się byś się obroniła	obroniłobyś się byś się obroniło	obronilibyście się byście się obronili	obroniłybyście się byście się obroniły
3 os.	obroniłby się by się obronił	obroniłaby się by się obroniła	obroniłoby się by się obroniło	obroniliby się by się obronili	obroniłyby się by się obroniły

bezosobnik: obroniono by się

bezokolicznik: obronić się

imiesłów przysłówkowy uprzedni: obroniwszy się

gerundium: obronienie się

rodzaj gramatyczny: dk

odpowiednik aspektowy: bronić się

+

obronić się

+

(przed KIM/CZYM)

Zob. obronić (miasto), bronić (miasta)