-
2.
pot. pogard. osoba, która w opinii mówiącego jest kimś mało ważnym, niezasługującym na uwagę -
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Ocena i wartościowanie
słownictwo oceniające -
A przecież oni wszyscy przy naszym Hłasce to wyblakli pikusie.
źródło: NKJP: Bożydar Brakoniecki: Przeklęty dwudziestoletni - Warszawa, Polska. The Times, 2009-06-13
Parę lat później akcja „Czyste ręce” ujawniła, że szło o miliardy dolarów - a liberałowie byli małymi pikusiami przy chadekach i (zwłaszcza) socjaldemokratach; ci, to dopiero kradli!
źródło: NKJP: Włochy - czy Litwa?, Dziennik Polski, 2001-01-19
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m1
liczba pojedyncza liczba mnoga M. pikuś
pikusie
ndepr pikusie
depr D. pikusia
pikusiów
C. pikusiowi
pikusiom
B. pikusia
pikusiów
N. pikusiem
pikusiami
Ms. pikusiu
pikusiach
W. pikusiu
pikusie
ndepr pikusie
depr -
może wł. piccolo 'maleńki'
Etymologia niepewna, może też w związku z czes. pikulik 'mityczny karzeł'. Upowszechnienie w pol. języku potocznym może być związane z popularnością wyrazu pikuś w funkcji zoonimu, najczęściej imienia małego psa.