myślnik

  • znak w postaci poziomej kreski w tekście pisanym, którego używa się do zaznaczenia początku wypowiedzi w dialogu, wyodrębnienia jakiejś wtrąconej treści, zastąpienia domyślnej części zdania, przed wyrażeniem uogólniającym treści wyszczególnione wcześniej w zdaniu i w innych sytuacjach, zgodnie z przyjętym zwyczajem
  • Znaczenie mylone ze znaczeniem wyrazu łącznik.

  • CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

    Język

    pisanie

  • Układ graficzny przekładu jest współczesny, podobnie jak w literaturze pięknej wypowiedzi bohaterów są oddzielone od reszty narracji przy pomocy myślników i akapitów.

    źródło: NKJP: Internet

    Uszanowano autorski zwyczaj ujmowania przytoczeń w cudzysłowy przy jednoczesnym oddzielaniu ich od narracji za pomocą myślników, a ponieważ ową manierę Haupt zaczął stosować w miarę konsekwentnie dopiero w ostatnim zbiorze opowiadań, pozostałe teksty ujednolicono pod tym względem.

    źródło: NKJP: Zygmunt Haupt: Baskijski diabeł: opowiadania i reportaże, 2007

  • część mowy: rzeczownik

    rodzaj gramatyczny: m3

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    M. myślnik
    myślniki
    D. myślnika
    myślników
    C. myślnikowi
    myślnikom
    B. myślnik
    myślniki
    N. myślnikiem
    myślnikami
    Ms. myślniku
    myślnikach
    W. myślniku
    myślniki
  • Prawdopodobnie tłumaczenie niem. Gedankenstrich; zob. myśl, myśleć

CHRONOLOGIZACJA:
1861, Bańk
Data ostatniej modyfikacji: 14.10.2019