-
1.
relacja pomiędzy elementami, które nie mogą lub nie powinny istnieć oba jednocześnie albo oba jednocześnie być prawdziwe -
KATEGORIE FIZYCZNE
Cechy i właściwości materii
jakość i intensywność -
- jaskrawa, jawna, ostra, rażąca; ewidentna, oczywista, pozorna; fundamentalna, podstawowa, zasadnicza; istotna; całkowita, zupełna; wewnętrzna sprzeczność; sprzeczność konstytucyjna, legislacyjna, prawna
- sprzeczność projektu, przepisów, zapisów; celów, interesów
- sprzeczność z dyrektywami, z konstytucją, z prawem, z przepisami, z ustawą, z zapisami, z zasadami; z oczekiwaniami
- sprzeczności w przepisach, w wypowiedziach, w zapisach, w zeznaniach
- sprzeczności i konflikty, sprzeczności i luki prawne, sprzeczności i niejasności, sprzeczności i niekonsekwencje, sprzeczności i niespójności, sprzeczności i wątpliwości
- brak; mnóstwo, szereg; zarzut sprzeczności
- sprzeczność istnieje, zachodzi
- dopatrzeć się sprzeczności
- dostrzegać, stwierdzić, widzieć sprzeczność
- popadać w sprzeczność
- pozostawać w sprzeczności
-
Sprzeczność między zasadami moralnymi głoszonymi przez Kościół a praktyką działalności niektórych firm, w których Watykan ma udziały, wiąże się z systemem zarządzania majątkiem Państwa Kościelnego.
źródło: NKJP: Zdzisław Morawski: Watykan bez tajemnic, 1997
[...] dyskryminacja cudzoziemców trąci już nie tylko sprzecznością z polską konstytucją, ale również dyrektywami Unii Europejskiej, do której bram Polska stuka.
źródło: NKJP: Renata Majewska, Bożena Wiktorowska: Czyżby walka z wiatrakami?, Gazeta Ubezpieczeniowa, 1999-06-29
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: ż
liczba pojedyncza liczba mnoga M. sprzeczność
sprzeczności
D. sprzeczności
sprzeczności
C. sprzeczności
sprzecznościom
B. sprzeczność
sprzeczności
N. sprzecznością
sprzecznościami
Ms. sprzeczności
sprzecznościach
W. sprzeczności
sprzeczności
-
+ sprzeczność + (z CZYM) -
Zob. przeczyć