przeciwstawny - Wielki słownik języka polskiego PAN

1.

taki, który się całkowicie różni i wzajemnie wyklucza z innym

KATEGORIE FIZYCZNE

Cechy i właściwości materii

jakość i intensywność

przeciwstawne argumenty, dowody, idee, interpretacje, koncepcje, nurty, opinie, orientacje, poglądy, pojęcia, postawy, pozycje, projekty, punkty widzenia, racje, stanowiska, tezy, strategie, wnioski, założenia; bieguny, bloki (polityczne, wyborcze...), grupy, krańce, modele, obozy, ugrupowania; cechy, cele, dążenia, działania, efekty, elementy, interesy, oczekiwania, określenia, opcje, procesy, reakcje, tendencje; emocje, uczucia; energie, siły, żywioły; systemy, światy, wartości, zjawiska, znaczenia; sposoby, typy, wersje
diametralnie, dokładnie; pozornie, wzajemnie; skrajnie przeciwstawny
całkowicie, zupełnie przeciwstawny

	Mania przedstawia obraz przeciwstawny depresji. źródło: NKJP: Antoni Kępiński: Melancholia, 1974
	Nieczęsto zdarzało się w dziejach Rosji, aby o władcy na tronie Romanowów wypowiadano tak diametralnie przeciwstawne opinie, jak o Piotrze III i za jego życia i po śmierci. źródło: NKJP: Bogusław Mucha: Sześciomiesięczny car (Piotr III), Akant, 2010-02
	Liberalizm w Polsce traktowany jest jako synonim poglądów przeciwstawnych do panującego do 1989 roku marksizmu, [...] źródło: NKJP: Maria Szyszkowska: W poszukiwaniu sensu życia : po co nam filozofia, 1997
	Dyskusje prasowe to raczej opinia oświecona, która często bywa głęboko przeciwstawna sądom masowo lub powszechnie aprobowanym. źródło: NKJP: Wiesław Władyka: Elita musi pytać, Polityka, 2006-09-09
	Rewolucja 1959 roku podzieliła naród Banyaruandy na dwa przeciwstawne obozy. źródło: NKJP: Ryszard Kapuściński: Heban, 2004

część mowy: przymiotnik

Stopień równy

Zob. przeciwstawiać