uzdolniony - Wielki słownik języka polskiego PAN

taki, który ma talent i szybko się uczy

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Usposobienie człowieka

cechy charakteru, temperamentu, zdolności i umiejętności

	synonimy:	zdolny
	sprzeczne:	niezdolny

uzdolniony artysta, matematyk, muzyk, piłkarz, reżyser, sportowiec, twórca, wokalista, zawodnik; student, uczeń, wychowanek; chłopiec; zespół; uzdolniona córka, młodzież, osoba; uzdolnieni ludzie; uzdolnione dzieci, dziewczęta
uzdolniony do matematyki
uzdolniony w dziedzinie (architektury, literatury...), w kierunku (muzyki, tańca...)
wszechstronnie uzdolniony; uzdolniony aktorsko, artystycznie, literacko, matematycznie, muzycznie, plastycznie, sportowo, wokalnie
młody i uzdolniony
bardzo, fenomenalnie, genialnie, przeciętnie, specjalnie, szczególnie, wyjątkowo, wysoce; mniej, równie uzdolniony

	Cała nasza rodzina była uzdolniona artystycznie. Ze strony męża – rzeźbili i malowali, z mojej strony – ojciec i mama śpiewali. źródło: NKJP: Agata Markowicz, Trybuna Śląska, 2001-04-06
	Stryj, z wykształcenia inżynier, skądinąd nieciekawa postać, był wybitnie uzdolniony do matematyki, proponowano mu katedrę na Politechnice, on wolał robić interesy. źródło: NKJP: Andrzej Krzywicki: Diabelski młyn, 2005
	Na tej samej [...] ziemi urodził się 12 lipca 1912 roku wielki malarz, szczególnie uzdolniony w rysunku, wizjoner sztuki i symbolista [...]. źródło: NKJP: (WOJ.): Śladami niezwykłych ludzi, Dziennik Polski, 2006-06-28
	W Rumi funkcjonuje kilka organizacji pożytku publicznego, których działalność możemy wspomóc, odliczając 1 procent od podatku. Większość [...] pomaga dzieciom niepełnosprawnym, niektóre wspomagają szkoły i uzdolnioną młodzież [...]. źródło: NKJP: (kucz): Na rzecz potrzebujących, Dziennik Bałtycki, 2006-02-24

część mowy: przymiotnik

Stopień równy

Zob. zdołać