wnuk
-
syn córki lub syna w stosunku do jej lub jego rodziców, czyli babci i dziadka
-
CODZIENNE ŻYCIE CZŁOWIEKA
Rodzina
członkowie rodziny -
- pierwszy; mały; młody, najmłodszy, najstarszy, starszy; dorosły; kochany, ukochany wnuk
- wnuk i wnuczka; babcia i wnuk, córka i wnuk, dziadek i wnuk, syn i wnuk
- opiekować się wnukiem
-
Cieszą z codziennych wizyt kilkunastoletniego wnuka, który okazuje dziadkom wielką miłość i przywiązanie.
źródło: NKJP: A.Fidrysiak: Arystokraci z Pułtuska, Tygodnik Ciechanowski, 2004-05-19
Dziadek sprzedający ser zaniemógł, więc w sklepie obowiązki przejął jego wnuk.
źródło: NKJP: Pauloina Grych: Schiza, 2008
Ma jeszcze dwóch wnuków - 12-letniego Dawida (to brat Radka) i 1,5-rocznego Kubę.
źródło: NKJP: E.H.: Superbabcia Krysia, Nowiny Raciborskie, 2005-01-25
Profesor Stanisław Suchodolski, wybitny numizmatyk o autorytecie międzynarodowym, stwierdził, że monety przypisywane Mieszkowi I bił jego wnuk, Mieszko II.
źródło: NKJP: Zygmunt Rola: Tajemnice Ostrowa Tumskiego, 2000
Policja odnalazła wczoraj srebrną, siedemnastowieczną urnę z sercem wnuka hetmana wielkiego koronnego Jana Zamoyskiego.
źródło: NKJP: (PAP): Miała być na biżuterię, Dziennik Polski, 2001-08-09
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m1
liczba pojedyncza liczba mnoga M. wnuk
wnukowie
ndepr wnuki
depr D. wnuka
wnuków
C. wnukowi
wnukom
B. wnuka
wnuków
N. wnukiem
wnukami
Ms. wnuku
wnukach
W. wnuku
wnukowie
ndepr wnuki
depr -
+ wnuk + CZYJ+ wnuk + KOGO -
psł. *vъnukъ (: *vъnǫkъ) 'syn syna lub córki, wnuk'