-
1.b
taki, który traktując innych lekceważąco chce zwrócić na siebie uwagę -
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Usposobienie człowieka
cechy charakteru, temperamentu, zdolności i umiejętności -
Obok niego siedział ten wysoki, wyzywający chłopiec. Zatem tylne rzędy były w jakiś sposób uprzywilejowane i przysługiwały najsilniejszym.
źródło: NKJP: Alan Akab: Więzień układu, Esensja, 2005-11
-
część mowy: przymiotnik
Stopień równy
liczba pojedyncza m1 m2 m3 n1, n2 ż M. wyzywający
wyzywający
wyzywający
wyzywające
wyzywająca
D. wyzywającego
wyzywającego
wyzywającego
wyzywającego
wyzywającej
C. wyzywającemu
wyzywającemu
wyzywającemu
wyzywającemu
wyzywającej
B. wyzywającego
wyzywającego
wyzywający
wyzywające
wyzywającą
N. wyzywającym
wyzywającym
wyzywającym
wyzywającym
wyzywającą
Ms. wyzywającym
wyzywającym
wyzywającym
wyzywającym
wyzywającej
W. wyzywający
wyzywający
wyzywający
wyzywające
wyzywająca
liczba mnoga p1 m1 ndepr m1 depr pozostałe M. wyzywający
wyzywający
wyzywające
wyzywające
D. wyzywających
wyzywających
wyzywających
wyzywających
C. wyzywającym
wyzywającym
wyzywającym
wyzywającym
B. wyzywających
wyzywających
wyzywających
wyzywające
N. wyzywającymi
wyzywającymi
wyzywającymi
wyzywającymi
Ms. wyzywających
wyzywających
wyzywających
wyzywających
W. wyzywający
wyzywający
wyzywające
wyzywające
-
Od: przedrostkowego czasownika wyzywać; zob. zwać