zaszumieć - Wielki słownik języka polskiego PAN

3.

wywołać jednostajny hałas spowodowany wieloma wymieszanymi głosami i odgłosami

KATEGORIE FIZYCZNE

Cechy i właściwości materii

dźwięki

	Przewodniczący wyświetlił biały sygnał ciszy, bo sala zaszumiała krzyżującymi się okrzykami: „tak”, „nie”, „spokój”, „zgoda”... źródło: NKJP: Jerzy Broszkiewicz: Wielka, większa i największa, 1960
	– Nic nie widać – zaszumiało w tylnych rzędach. źródło: NKJP: Sławomir Shuty: Cukier w normie z ekstrabonusem, 2005
	Tłum widzów zafalował, zaszumiał zdławionym gwarem, poprzez który rozległy się dwa suche trzaśnięcia. źródło: NKJP: Jan Józef Szczepański: Polska jesień, 1955
	Potem w jadalni zaszumiał dalszy ciąg komunijnego spektaklu. źródło: NKJP: Krystyna Uniechowska: Apokryf wenecki, 2004
	Spytał, czy wszystkie były grzeczne, potem zaś sięgnął po worki, pełne słodkich prezentów. Sala zaszumiała, drgnęła i w mgnieniu oka kolejne przedszkola ustawiły się w zgrabne wężyki. źródło: NKJP: (rek): Święty Mikołaj nie zawiódł, Gazeta Krakowska, 2001-12-05

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	zaszumiałem +(e)m zaszumiał	zaszumiałam +(e)m zaszumiała	zaszumiałom +(e)m zaszumiało	zaszumieliśmy +(e)śmy zaszumieli	zaszumiałyśmy +(e)śmy zaszumiały
2 os.	zaszumiałeś +(e)ś zaszumiał	zaszumiałaś +(e)ś zaszumiała	zaszumiałoś +(e)ś zaszumiało	zaszumieliście +(e)ście zaszumieli	zaszumiałyście +(e)ście zaszumiały
3 os.	zaszumiał	zaszumiała	zaszumiało	zaszumieli	zaszumiały

bezosobnik: zaszumiano

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		zaszummy
2 os.	zaszum	zaszumcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	zaszumiałbym bym zaszumiał	zaszumiałabym bym zaszumiała	zaszumiałobym bym zaszumiało	zaszumielibyśmy byśmy zaszumieli	zaszumiałybyśmy byśmy zaszumiały
2 os.	zaszumiałbyś byś zaszumiał	zaszumiałabyś byś zaszumiała	zaszumiałobyś byś zaszumiało	zaszumielibyście byście zaszumieli	zaszumiałybyście byście zaszumiały
3 os.	zaszumiałby by zaszumiał	zaszumiałaby by zaszumiała	zaszumiałoby by zaszumiało	zaszumieliby by zaszumieli	zaszumiałyby by zaszumiały

bezosobnik: zaszumiano by

bezokolicznik: zaszumieć

imiesłów przysłówkowy uprzedni: zaszumiawszy

gerundium: zaszumienie

rodzaj gramatyczny: dk

odpowiednik aspektowy: szumieć

	+	zaszumieć	+	(CZYM) + (GDZIE) + MOWA WPROST
	+	zaszumieć	+	(CZYM) + (GDZIE)