rwetes
-
książk. ogół bezładu działań, wrzawy i hałasu towarzyszących jakiejś nieprzewidzianej lub niecodziennej sytuacji
-
KATEGORIE FIZYCZNE
Cechy i właściwości materii
dźwięki -
- nieopisany rwetes
- krzyk i rwetes
- podnieść/podnosić rwetes
-
Na majdanie wszczęło się zamieszanie i rwetes. Ktoś klął, ktoś wrzeszczał, urwanie zaskomlał kopnięty pies.
źródło: NKJP: Andrzej Sapkowski: Narrenturm, 2002
Tłumy podróżnych, którzy na tej węzłowej stacji wysiadali, wsiadali i przesiadali się do pociągów, jadących w różnych kierunkach, zapełniały perony. Panował zamęt i rwetes potęgowany przez otwarte parasole, przez słabe oświetlenie, przez pijanych żołnierzy...
źródło: NKJP: Jan Brzechwa: Gdy owoc dojrzewa, 1958
Papież, idąc wśród tłumu, w niesamowitym rwetesie, potrafił wyłowić kogoś, z kim trzeba było porozmawiać.
źródło: NKJP: Krzysztof Tadej: Dar świętości: nieznane i zaskakujące wspomnienia o Janie Pawle II, 2009
[...] można było pójść w kierunku przeciwnym, ku Granicznej, Żabiej, Rymarskiej, aby trafić w sam środek żydowskiej diaspory, pomiędzy sklepiki z żelastwem, gwarny tłum chasydzki [...], rwetes kupiecki, rżenie koni [...].
źródło: NKJP: Andrzej Szczypiorski: Początek, 1986
Sporo hałasu i rwetesu czyniła w Tatrach około roku 1910 sekcja narciarska krakowskiego AZS-u.
źródło: NKJP: Stanisław Zieliński: W stronę Pysznej, 2008
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m3
liczba pojedyncza liczba mnoga M. rwetes
rwetesy
D. rwetesu
rwetesów
C. rwetesowi
rwetesom
B. rwetes
rwetesy
N. rwetesem
rwetesami
Ms. rwetesie
rwetesach
W. rwetesie
rwetesy
Inne uwagi
Zwykle lp
-
Pochodzenie niejasne.
W 1650 r. zapis rwentesy (l.m.). Może ze slangu szkolnego (pod wpływem łac. ruentes imiesłów l.m. do ruere 'pędzić, gnać na oślep; działać szybko, bez rozwagi; śpieszyć się') - Bańk