-
2.
książk. uznać za dopuszczalne według obowiązującego prawa -
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Prawo i łamanie prawa
regulacje prawne -
Każdy więzień będzie mógł skontaktować się z oddziałowym za pomocą instalacji przyzywowej zamontowanej przy drzwiach celi [...] Ci, którym dozwoli na to prawo, skorzystają z pokoju do „miękkich” widzeń, czyli spotkań damsko-męskich, bo nasz areszt jest przeznaczony tylko dla panów.
źródło: NKJP: Agnieszka Gospodarczyk: Świat zza różowych krat, Express Ilustrowany , 2003-06-06
W wypadku służebności drogi koniecznej (art. 145 k.c.) może chodzić np. o poszerzenie szlaku służebnego, przeniesienie go na inne miejsce, [...] ułożenie nowej nawierzchni, dozwolenie na korzystanie z innych środków komunikacji, zmianę częstotliwości przejazdów itp.
źródło: NKJP:Uchwała z dnia 17 lipca 2007 r., III CZP 70/07, Orzecznictwo Sądu Najwyższego, Izba Cywilna, 2007-07-17
-
część mowy: czasownik
aspekt: dokonany
Tryb oznajmujący
Czas przyszły
liczba pojedyncza liczba mnoga 1 os. dozwolę
dozwolimy
2 os. dozwolisz
dozwolicie
3 os. dozwoli
dozwolą
Czas przeszły
liczba pojedyncza liczba mnoga m ż n mo -mo 1 os. dozwoliłem
+(e)m dozwolił
dozwoliłam
+(e)m dozwoliła
dozwoliłom
+(e)m dozwoliło
dozwoliliśmy
+(e)śmy dozwolili
dozwoliłyśmy
+(e)śmy dozwoliły
2 os. dozwoliłeś
+(e)ś dozwolił
dozwoliłaś
+(e)ś dozwoliła
dozwoliłoś
+(e)ś dozwoliło
dozwoliliście
+(e)ście dozwolili
dozwoliłyście
+(e)ście dozwoliły
3 os. dozwolił
dozwoliła
dozwoliło
dozwolili
dozwoliły
bezosobnik: dozwolono
Tryb rozkazujący
liczba pojedyncza liczba mnoga 1 os. dozwólmy
2 os. dozwól
dozwólcie
Tryb warunkowy
liczba pojedyncza liczba mnoga m ż n mo -mo 1 os. dozwoliłbym
bym dozwolił
dozwoliłabym
bym dozwoliła
dozwoliłobym
bym dozwoliło
dozwolilibyśmy
byśmy dozwolili
dozwoliłybyśmy
byśmy dozwoliły
2 os. dozwoliłbyś
byś dozwolił
dozwoliłabyś
byś dozwoliła
dozwoliłobyś
byś dozwoliło
dozwolilibyście
byście dozwolili
dozwoliłybyście
byście dozwoliły
3 os. dozwoliłby
by dozwolił
dozwoliłaby
by dozwoliła
dozwoliłoby
by dozwoliło
dozwoliliby
by dozwolili
dozwoliłyby
by dozwoliły
bezosobnik: dozwolono by
bezokolicznik: dozwolić
imiesłów przysłówkowy uprzedni: dozwoliwszy
gerundium: dozwolenie
rodzaj gramatyczny: dk
liczba pojedyncza liczba mnoga M. dozwolenie
dozwolenia
D. dozwolenia
dozwoleń
C. dozwoleniu
dozwoleniom
B. dozwolenie
dozwolenia
N. dozwoleniem
dozwoleniami
Ms. dozwoleniu
dozwoleniach
W. dozwolenie
dozwolenia
odpowiednik aspektowy: dozwalać
-
+ dozwolić + (KOMU) + na CO -
st.pol. zwolić 'wyratować, ocalić; wyrazić zgodę, przystać na coś'
z psł. *sъ-voliti 'wyrazić swą wolę, pozwolić, zezwolić'
We współczesnym języku pol. zachowane tylko formy prefigowane od st.pol. zwolić (do-, po-, przy-, zez-, wy-zwolić), to zaś od psł. czasownika prefigowanego *sъvoliti < *voliti 'wyrażać swoją wolę, wybierać'.
-
+ dozwolić + (KOMU) + na CO