co innego
-
o tym, o czym mowa teraz, nie można powiedzieć tego samego, co zostało powiedziane o czymś innym
-
Często występuje w układach podwójnych co innego _, a co innego _ , gdy wskazuje na to, że dwa stany rzeczy nie mogą być widziane jako podobne.
-
wykładnik przeciwieństwa
-
Mieszko, śmiertelnie zagrożony przez potężniejsze od Polski Niemcy, musiał prowadzić z nimi subtelną grę polityczną, unikając zarówno kapitulacji, jak i frontalnego starcia. Co innego Ruś Kijowska, nigdy nie zagrożona bezpośrednio przez potęgę Konstantynopola nie interesującego się tak odległymi ziemiami; w Kijowie można było bezpiecznie oddawać się rojeniom o nieprzeliczonych skarbach Cesarstwa Wschodniego, od czasu do czasu w dalekich wyprawach łupiąc jego przygraniczne prowincje.
źródło: NKJP: Jerzy Surdykowski: Duch Rzeczypospolitej, 1989
On nigdy nie jest ubrany jak z żurnala i tak dalej, a mimo to przyjemnie na niego popatrzeć, o. Kobieta to co innego, musi wyglądać jak smaczne ciastko.
źródło: NKJP: Christian Skrzyposzek: Wolna Trybuna, 1985
- Muchy są nieinteligentne - powiedział Magazynier. - Jakby chodziło o słonie, to co innego. Słonie wódkę wypiją, a zakąski nawet nie tkną.
źródło: NKJP: Sławomir Mrożek: Opowiadania 1960-1965, 1965
Lubię ludzi bystrych i ciekawych, tylko że co innego jednorazowy eksperyment, a co innego trzy miesiące leżenia w szpitalu.
źródło: NKJP: Jacek Głębski: Kuracja, 1998
Co innego, kiedy godzisz się na cierpienie, by pomóc choremu, a co innego, kiedy decydujesz się cierpieć, bo w otaczającym cię świecie to cierpienie jest wysoko cenione i rzucasz je na jakąś szalę, możesz nim zagrać w jakiejś grze.
źródło: NKJP: Adam Michnik, Józef Tischner, Jacek Żakowski: Między Panem a Plebanem,1995
-
część mowy: komentarz metatekstowy
-
co innego _
Rz. lub Zd.twier. lub z Cz.bezokol.szyk: wewnętrzny: stały
zewnętrzny: zmienny: neutralna antepozycja; w postpozycji poprzedzone to