-
2.
pot. nadawca mówi, że powód tego, że dany stan rzeczy ma miejsce, jest - jego zdaniem - niejasny na podstawie tego, co wiadomo o tym, o czym mowa -
wyrażenie epistemiczne
-
Z drugiej, Kościół też jakoś nie bardzo entuzjazmował się tą twórczością.
źródło: NKJP: Adam Michnik, Józej Tischner, Jacek Żakowski: Między Panem a Plebanem, 1995
Ostatnio jakoś nie mogła spać. Albo jej za gorąco, albo zbyt zimno.
źródło: NKJP: Krystyna Boglar: Zobaczysz, że pewnego dnia..., 1996
Pan je widzi? Bo ja jakoś patrzę i nic.
źródło: NKJP: Teresa Torańska: Oni, 1985
ELEONORA - Niech mama błogosławi, kiedy o to proszą.
EUGENIA - A czy oni nie mogą bez tego? Czuję się jakoś staro...źródło: NKJP: Sławomir Mrożek: Tango, 1964
Mimo jej domniemanej lubieżności jakoś żaden z kolegów nie mógł się pochwalić decydującym u niej sukcesem, nawet ci najbardziej przedsiębiorczy.
źródło: NKJP: Sławomir Mrożek: Opowiadania 1974-1979, 1979
-
część mowy: komentarz metatekstowy
-
jakoś _ szyk: stały: antepozycja -
Zob. jak II