-
5.
karc. zobowiązanie jednego z graczy, że nie dopuści do wygranej licytującego przeciwnika -
- rzadziej contra
-
[kontra]
-
CODZIENNE ŻYCIE CZŁOWIEKA
Czas wolny
gry i zabawy -
- Szlemik bezatutowy - zamknął licytację, słysząc po lewej stronie gromką kontrę. Po dwóch pasach odwinął rekontrą, a po trzech kolejnych wyłożył karty na stół.
źródło: NKJP: Marek Krajewski: Koniec świata w Breslau, 2003
Drugie, gdy skontrowano mi kontrakt 3 trefl (po otwarciu „Precision”) - trzy pary grały piki na drugiej linii (biorąc po 10 lew), a jedna też wpadła na treflach tyle, że bez kontry (M. Frąckowiak - mnie tak ukarał - brawo).
źródło: NKJP: (MP): Treflowe fatum, Czas Ostrzeszowski, nr 200510, 2005
Często tę kontrę wspominał, choć w zasadzie, grając w brydża, nigdyśmy o grze nie rozmawiali, jak niektórzy maniacy analizujący bez końca każdą rozgrywkę.
źródło: NKJP: Irena Szymańska: Miałam dar zachwytu, 2001
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: ż
liczba pojedyncza liczba mnoga M. kontra
kontry
D. kontry
kontr
C. kontrze
kontrom
B. kontrę
kontry
N. kontrą
kontrami
Ms. kontrze
kontrach
W. kontro
kontry
-
łac. contrā 'przeciw'