ku

Hasło ma wiele znaczeń,
wybierz to, które Cię interesuje

1. ku miastu

  • 1.

    książk.  nadawca wskazuje miejsce w czasie lub przestrzeni, w stronę którego zmierza ten/to, o czym mowa
  • wykładnik relacji przestrzennej i czasowej

  • (quasi)synonimy:  do
  • Sala zabudowana była amfiteatralnie ustawionymi rzędami krzeseł i foteli, które łagodnie opadały ku dołowi, gdzie stał mały stolik.

    źródło: NKJP: Stanisław Świderski: Słowa obcego, 1998

    Trąbki, dziesiątki pozłacanych trąbek zwróconych ku przechodzącym.

    źródło: NKJP: Mariusz Cieślik: Śmieszni kochankowie, 2004

    Koncert dobroczynny miał się ku końcowi.

    źródło: NKJP: Marek Krajewski: Koniec świata w Breslau, 2003

    Przecież ma się ku jesieni, wkrótce mogą zacząć się przymrozki, będzie wiało przez dach...

    źródło: NKJP: Maria Nurowska: Księżyc nad Zakopanem, 2006

    To raczej te nowe, białe, czasem dwupiętrowe wyglądają jakoś pysznie i niestosownie w poziomym pejzażu, który całkiem naturalnie zmierza ku upadkowi, w zgodzie z prawami erozji - góry, drzewa, chaty.

    źródło: NKJP: Andrzej Stasiuk: Opowieści galicyjskie, 1995

  • część mowy: przyimek

  • ku KOMU / CZEMU
    Rz. - nazwa miejsca lub punktu w czasie
    szyk: stały: antepozycja
  • psł. *kъ 'w kierunku, ku, do'