na koniec II

I
  • nadawca mówi, że to, co powie, będzie ostatnią wypowiedzią na dany temat
  • wykładnik nawiązania

  • - Albo Bóg jest i był, albo - tu dołączył drugi - Boga nie ma i nie było. Albo też - pojawił się trzeci palec - Bóg był, ale już go nie ma. I na koniec - tu dziobnął Izydora czterema palcami - Boga jeszcze nie ma i dopiero się pojawi.

    źródło: NKJP: Olga Tokarczuk: Prawiek i inne czasy, 1996

    I jeszcze jedno na koniec: Bądźcie dobrzy dla tych, którzy lecą „barankiem”.

    źródło: NKJP: Christian Skrzyposzek: Wolna Trybuna, 1985

    Za drzwiami słychać jeszcze różne uprzejmości, a na koniec: ,,Następnym razem, Panie muszą zajść do mnie i pokosztować tego arcy-super-sousu„!

    źródło: NKJP: Marian Pankowski: Ksiądz Helena: wybór utworów dramatycznych, 1996

  • część mowy: komentarz metatekstowy

  • na koniec, _
    ograniczenia zakresu użycia:
    Nie z Zd rozk
    szyk: stały: antepozycja; obligatoryjny poprzedzający kontekst
Data ostatniej modyfikacji: 22.07.2018