na miejsce
-
nadawca nazywa osobę lub rzecz, które zostały lub zostaną zastąpione przez to, o czym mowa
-
wykładnik relacji równoważności
-
(quasi)synonimy: w miejsce
-
B. powrócił do swojego gabinetu, gdzie nagle przestały go cieszyć mahoniowe meble, wstawione na miejsce plastykowych, standardowych fotelików.
źródło: NKJP: Bronisław Świderski: Słowa obcego, 1998
Bo o niej mówi najwięcej i o encyklice Laborem exercens, i o świętowaniu dnia wolnego, i o ładzie moralnym, który jest niezbędny, bo gdy go brak, to na miejsce sprawiedliwości wkrada się krzywda, a na miejsce miłości nienawiść.
źródło: NKJP: Jarosław Józef Szczepański: Górnik polski, 2005
Żarówka w garderobie się przepali? Kwaterko ją umiejętnie wykręca, potrząsa, osłuchuje, kiwa ze zrozumieniem głową, wyjmuje z torby zupełnie taką samą żarówkę i wkręca ją na miejsce poprzedniej [...].
źródło: NKJP: Henryk Grynberg: Życie ideologiczne, osobiste, codzienne i artystyczne, 1998
Jak wąż zrzuca starą skórę, aby na jej miejsce przywdziać nową.
źródło: NKJP: Antoni Kępiński: Melancholia, 1974
Art. 872. Można zastrzec, że spadkobiercy wspólnika wejdą do spółki na jego miejsce.
źródło: NKJP: Sejm RP: Kodeks cywilny
-
część mowy: przyimek
-
na miejsce KOGO / CZEGO
na CZYJE miejsce
Rz. - obiekt tego samego rodzaju co inny wspomniany w wypowiedzeniuszyk: zewnętrzny: stały: antepozycja, Zaimek w interpozycji
wewnętrzny: stały