nie chwaląc się

  • nadawca wskazuje, że to, co mówi, może być obiektywnie uznane za prawdziwe
  • wyrażenie parentetyczne

  • wykładnik oceny prawdziwości sądu

  • Mimo że – nie chwaląc się – byłem uczniem piątkowym i z fizyki, i z chemii, i z matematyki, i z historii, polskiego i łaciny,
    to jednak czułem, że piątka piątce nierówna.

    źródło: NKJP: Paulina Korbut: Jesteście odważniejsi i bardziej samodzielni: Manko, 2009-01-11

    Ja (nie chwaląc się) dużo swego czasu rozmyślałam o Bachu.

    źródło: NKJP: Anna Bojarska, Maria Bojarska: Siostry B., 1996

    Zawsze pozostawia ślady, a ja głównie odszukiwaniem takich śladów się trudnię. Dobry w tym jestem, nie chwaląc się.

    źródło: NKJP: Artur Baniewicz: Smoczy pazur, 2003

  • część mowy: komentarz metatekstowy

    Inne uwagi

    ndm

  • nie chwaląc się, _
    w Zd. ozn.
    szyk: wewnętrzny: stały
    zewnętrzny: zmienny: neutralna antepozycja
Data ostatniej modyfikacji: 21.07.2018