nikt mi nie powie, że
-
na podstawie tego, co wie mówiący o tym, o czym mowa, o czym ktoś inny mógłby powiedzieć to, nadawca stanowczo mówi, że nie zgodzi się, że jest to prawda
-
wykładnik odrzucania
-
Nikt mi nie powie, że wydatek rzędu 15 złotych miesięcznie (czyli 50 groszy dziennie!) zrujnuje budżet przeciętnego właściciela auta.
źródło: NKJP: Ciężkomyślność: Dziennik Polski, 2003-03-10
I nikt mi nie powie, że 9 żółtych kartek i 2 czerwone, jakie ostatnio zobaczyli moi piłkarze, to kwestia przypadku.
źródło: NKJP: (MIK): Niech zdecyduje boisko, a nie układy: Słowo Polskie Gazeta Wrocławska, 2004-04-21
Nikt mi nie powie, że ktoś, kto ma dwa obywatelstwa, jest jednakowo lojalny wobec obu ojczyzn - dodała.
źródło: NKJP: Krzysztof Gryboś: Pomost z bombą: Gazeta Wyborcza, 1993-02-25
-
część mowy: komentarz metatekstowy
Inne uwagi
wyłącznie w takiej formie
-
nikt mi nie powie, że _ szyk: stały: antepozycja