pozornie
-
nadawca wskazuje, że to, o czym mowa, nie ma danej cechy naprawdę, ale może nam się wydawać, że ją ma
-
Często współwystępuje z tylko , wzmacniającym wskazanie na rzeczywisty brak danej cechy.
-
wykładnik oceny prawdziwościowej
-
„Niezwyciężony” szedł z tą samą szybkością przyświetlną, bezwładny, głuchy i pozornie pusty.
źródło: NKJP: Stanisław Lem: Niezwyciężony, 1964
Potrafimy walczyć, także w obronie tak ulotnych, pozornie drugorzędnych wartości jak duma i honor.
źródło: NKJP: Artur Baniewicz: Drzymalski przeciw Rzeczpospolitej, 2004
- Czy ty, kiedy sypiasz z obcymi facetami, nie masz zwyczaju dowiadywać się przedtem, kim są? -zagaiła Aleksandra pozornie ugodowo.
źródło: NKJP: Grażyna Plebanek: Pudełko ze szpilkami, 2002
Starsza rozpłakała się, pozornie bez powodu.
źródło: NKJP: Tomasz Klarecki, Izabela Smolarek: Wilk... i śmierć bankiera, 2006
Odnosiłem wtedy wrażenie, że tylko pozornie oddalałam się od ojca (...).
źródło: NKJP: Jan Brzechwa: Gdy owoc dojrzewa, 1958
-
część mowy: operator metapredykatywny
-
pozornie _
Przym., Przysł., Czszyk: stały: antepozycja -
Zob. pozór
Na podstawie indeksu haseł