związek - Wielki słownik języka polskiego PAN

6.

substancja złożona z trwale ze sobą połączonych atomów dwóch lub więcej pierwiastków, mająca odmienne właściwości niż tworzące ją składniki

KATEGORIE FIZYCZNE

Cechy i właściwości materii

związek chemiczny, mineralny, nieorganiczny, organiczny; azotowy; alifatyczny, heterocykliczny; rozpuszczalny, rozpuszczony w czymś; szkodliwy, toksyczny; pochodny; endogenny związek
związek azotu, chloru, fosforu, siarki, żelaza z czymś; jonów czegoś z czymś
pierwiastki i związki
stężenie związku; rozkład, rozpad, synteza; przemiana; mieszanina, roztwór; zapach związków
zanieczyścić związek; utleniać; wytwarzać związki

	Odpady trafiły tam do rekultywacji terenu. Tzw. przegląd ekologiczny wykazał, że zawierają związki metali ciężkich, ale nie potwierdził podejrzeń, że doszło do skażenia gleby i wód gruntowych. źródło: NKJP: Krótko, Dziennik Zachodni, 2008-06-18
	Z kolei związek miedzi i cynku tworzy niekorzystne środowisko dla rozwoju drobnoustrojów i grzybów. źródło: NKJP: mag: Przez filtr do gardła..., Dziennik Łódzki, 2003-04-29
	Ostatnio karierę zaczął robić związek chemiczny, który umożliwi skonstruowanie małych baterii produkujących prąd elektryczny bezpośrednio z dwóch gazów - tlenu i wodoru. źródło: NKJP: Marcin Jamkowski: Chemia - nowe cząsteczki, Gazeta Wyborcza, 1996-03-15
	W naszych czasach chemicy rozszyfrowali przypuszczalny skład kamienia jako mieszaninę pewnych związków złota, które w sprzyjających warunkach mogło się wydzielać, co sprawiało wrażenie, że zachodziła transformacja. źródło: NKJP: Antoni Kapelański: Wielki koneser, 2006

część mowy: rzeczownik

rodzaj gramatyczny: m3

+

związek

+

CZEGO

psł. *sъvęzъkъ

Od: psł. *sъvęzati 'związać' z przyrostkiem *-ъkъ.