kuzynka
-
członkini dalszej rodziny
-
Używane jako określenie córki brata lub siostry jednego z rodziców w stosunku do jego dzieci albo dalszej krewnej w stosunku do członka rodziny, z którym wobec wspólnego przodka pozostaje w tym samym stopniu pokrewieństwa.
-
CODZIENNE ŻYCIE CZŁOWIEKA
Rodzina
członkowie rodziny -
hiperonimy: krewna
-
- bliska, daleka; młoda, młodsza, starsza; uboga kuzynka
- kuzynka i kuzyn; kuzyn i kuzynka
-
Potem ten Rosjanin zakochał się w młodej kuzynce mojej babci i chociaż miał już ponad pięćdziesiąt lat, ta kuzynka, która miała ledwie trzydziestkę, a była jeszcze całkiem atrakcyjną kobitką, też się w nim zabujała.
źródło: NKJP: Mirosław M. Bujko: Czerwony byk, 2007
– Gdy tato zmarł, było nam ciężko. Mama miała w Raciborzu kuzynkę, która zaproponowała, żebyśmy się tu przenieśli, bo łatwiej było tu o mieszkanie czy pracę.
źródło: NKJP: Joanna Jaśkowska: Recepta na 100 lat, Nowiny Raciborskie, 2008-09-30
[...] był proboszczem obrządku greckokatolickiego, na piękną starą plebanię: żył tam samotnie ze znacznie od siebie starszą kuzynką, która prowadziła mu dom [...].
źródło: NKJP: Andrzej Czcibor-Piotrowski: Cud w Esfahanie, 2001
[...] spadkobierczynie praw autorskich Marca Chagalla, dwie sędziwe już kuzynki malarza, żyjące w Paryżu, przysłały nowotarskim władzom nader miły list, zrzekając się 75 procent przychodu z tytułu tychże praw do reprodukcji zamieszczonych w katalogu wystawy.
źródło: NKJP: (ASZ): Rekord poprawiony!, Dziennik Polski, 2000-11-25
Pani Słaba wyjaśniła wieczorem Finowi, że Przystupa jest jej kuzynką, która chwilowo nie ma się gdzie podziać, bo takie jest w Polsce bezrobocie.
źródło: NKJP: Grażyna Plebanek: Przystupa, 2007
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: ż
liczba pojedyncza liczba mnoga M. kuzynka
kuzynki
D. kuzynki
kuzynek
C. kuzynce
kuzynkom
B. kuzynkę
kuzynki
N. kuzynką
kuzynkami
Ms. kuzynce
kuzynkach
W. kuzynko
kuzynki
-
+ kuzynka + CZYJA+ kuzynka + KOGO -
fr. cousine
Zob. kuzyn