absolutorium - Wielki słownik języka polskiego PAN

1.

książk. urzędowe uznanie działania jakiejś instytucji lub gremium zarządzającego instytucją za prawidłowe

CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

Prawo i łamanie prawa

regulacje prawne

CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

Funkcjonowanie państwa

urzędy i ich funkcjonowanie

absolutorium dla burmistrza, dla członków zarządu, dla prezydenta, dla rady, dla starostów, dla władz, dla wójtów
absolutorium z działalności, z realizacji zadań, z wykonania budżetu
instytucja; przegłosowanie, przyjęcie, udzielenie absolutorium
debata, uchwała, ustawa, wniosek o absolutorium
udzielić absolutorium komuś
przyznać, uzyskać absolutorium
głosować, opowiadać się przeciw absolutorium
ubiegać się o absolutorium

	Rada miejska nie udzieliła absolutorium zarządowi miasta i gminy w Wiązowie. źródło: NKJP: (MYSZ): Ani tak, ani nie, Gazeta Wrocławska, 2003-05-06
	Zarząd nie otrzymał absolutorium z wykonania zeszłorocznego budżetu. źródło: NKJP: Rafał Lorek: Polityczne przesilenie?, Gazeta Krakowska, 2005-04-30
	W chwili zamykania numeru trwały obrady koalicji rządowej. Jak się dowiedzieliśmy, przedstawiciele Porozumienia Ludowego zapowiedzieli, że prawdopodobnie opowiedzą się przeciw absolutorium. źródło: NKJP: Dominika Wielowieyska, Wojciech Załuska: Rozgrzeszenie..., Gazeta Wyborcza, 1992-09-30
	Dyskusja o absolutorium miała rozpocząć się wczoraj wieczorem, ale została przełożona. źródło: NKJP: Remanent gabinetowy: Gazeta Wyborcza, 1993-12-16
	Zgromadzenie wspólników zatwierdziło sprawozdanie finansowe spółki i udzieliło absolutorium prezesowi. źródło: NKJP: Marlena Mokrzanowska: Milion na pożarcie, Gazeta Wrocławska, 2003-09-23

część mowy: rzeczownik

rodzaj gramatyczny: n2

+

absolutorium

+

(z CZEGO)

niem. austr. Absolutorium