ewangelizować - Wielki słownik języka polskiego PAN

rel. propagować zasady wiary chrześcijańskiej w celu pogłębienia wiary wśród wierzących i zdobycia nowych wyznawców

[ewaђgelizować] lub [ewangelizować]

CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

Religia – kościół

wyznania: zasady i prawdy wiary

	„Kwiatki Dobrego Papieża Jana”, czyli anegdoty o Janie XXIII, oraz zbierane przeze mnie „Kwiatki Papieża Polaka” ewangelizują skuteczniej niż niejedno kazanie, a opowieści o Don Camillu są najpobożniejszą lekturą świata. Byleby tylko mieć w tych sprawach wyczucie. Bo jednak nie wszystko jest do śmiechu. źródło: NKJP: Zdzisław Ambroziak: Głośne myślenie, Gazeta Wyborcza, 1994-06-25
	Dopiero Sobór Watykański II zaznaczył, że ewangelizowanie Żydów nie jest konieczne, ponieważ nie utracili oni swojego szczególnego miejsca w historii zbawienia, nadal są Narodem Wybranym, a Stary Zakon nie został przekreślony. źródło: NKJP: Jarosław Dudycz: Czy Kościół katolicki przed Soborem Watykańskim II propagował antysemityzm?, Blog Jarosława Dudycza – www.redakcja.pl, 2009-01-19
	Pamiętam dobrze festiwale jarocińskie, na które w sporej liczbie zjeżdżali klerycy i młodzi księża z grupami oazowymi nawet nie zawsze po to, by ewangelizować, ale dlatego, że lubili rocka. źródło: NKJP: Mirosław Pęczak: Watykan koncertowy, Polityka, 2004-04-10
	Jak być dobrym misjonarzem, to pytanie stawia sobie każdy, kto chce ewangelizować w obcym sobie kraju. źródło: NKJP: Grażyna Wosińska: Z Elbląga do Brazylii, Dziennik Elbląski, 1999-08-13
	Międzynarodowa grupa zielonoświątkowców ewangelizowała sztumian poprzez wspólne śpiewanie. źródło: NKJP: (ABS): Ewangelizacyjna wizyta, NTN Powile, 2000-07-28

część mowy: czasownik

aspekt: niedokonany

Tryb oznajmujący

Czas teraźniejszy

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	ewangelizowałem +(e)m ewangelizował	ewangelizowałam +(e)m ewangelizowała	ewangelizowałom +(e)m ewangelizowało	ewangelizowaliśmy +(e)śmy ewangelizowali	ewangelizowałyśmy +(e)śmy ewangelizowały
2 os.	ewangelizowałeś +(e)ś ewangelizował	ewangelizowałaś +(e)ś ewangelizowała	ewangelizowałoś +(e)ś ewangelizowało	ewangelizowaliście +(e)ście ewangelizowali	ewangelizowałyście +(e)ście ewangelizowały
3 os.	ewangelizował	ewangelizowała	ewangelizowało	ewangelizowali	ewangelizowały

bezosobnik: ewangelizowano

Czas przyszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	będę ewangelizował będę ewangelizować	będę ewangelizowała będę ewangelizować	będę ewangelizowało będę ewangelizować	będziemy ewangelizowali będziemy ewangelizować	będziemy ewangelizowały będziemy ewangelizować
2 os.	będziesz ewangelizował będziesz ewangelizować	będziesz ewangelizowała będziesz ewangelizować	będziesz ewangelizowało będziesz ewangelizować	będziecie ewangelizowali będziecie ewangelizować	będziecie ewangelizowały będziecie ewangelizować
3 os.	będzie ewangelizował będzie ewangelizować	będzie ewangelizowała będzie ewangelizować	będzie ewangelizowało będzie ewangelizować	będą ewangelizowali będą ewangelizować	będą ewangelizowały będą ewangelizować

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		ewangelizujmy
2 os.	ewangelizuj	ewangelizujcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	ewangelizowałbym bym ewangelizował	ewangelizowałabym bym ewangelizowała	ewangelizowałobym bym ewangelizowało	ewangelizowalibyśmy byśmy ewangelizowali	ewangelizowałybyśmy byśmy ewangelizowały
2 os.	ewangelizowałbyś byś ewangelizował	ewangelizowałabyś byś ewangelizowała	ewangelizowałobyś byś ewangelizowało	ewangelizowalibyście byście ewangelizowali	ewangelizowałybyście byście ewangelizowały
3 os.	ewangelizowałby by ewangelizował	ewangelizowałaby by ewangelizowała	ewangelizowałoby by ewangelizowało	ewangelizowaliby by ewangelizowali	ewangelizowałyby by ewangelizowały

bezosobnik: ewangelizowano by

bezokolicznik: ewangelizować

imiesłów przysłówkowy współczesny: ewangelizując

gerundium: ewangelizowanie

rodzaj gramatyczny: ndk

imiesłów przymiotnikowy czynny: ewangelizujący

imiesłów przymiotnikowy bierny: ewangelizowany

+

ewangelizować

+

KOGO/CO

łac. euangelizāre

z gr. euangelízein 'głosić dobrą nowinę'