-
1.
polit. system rządów, w którym całość władzy ma jeden panujący monarcha -
Ms. lp wymawiany: [absolutyźmie] lub [absolutyzmie].
-
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Funkcjonowanie państwa
władza państwowa
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Funkcjonowanie państwa
doktryny i poglądy polityczne -
hiperonimy: autokratyzm
jedynowładztwo
-
- nowożytny absolutyzm
- absolutyzm cara, dynastii, Habsburgów, króla, monarchy, sułtana, wielkich monarchii, władzy królewskiej
- czas, epoka, okres; przeciwnik, zwolennik absolutyzmu
- carski, cesarski, monarszy absolutyzm
- dążyć do absolutyzmu
-
Sankcja pragmatyczna wydana przez Karola VII w 1438 r., proklamująca m.in. wyższość soboru nad papieżem, ograniczenie rezerwatów papieskich, była wyrazem wzrastającego absolutyzmu władzy królewskiej, uniezależniającej się od papiestwa.
źródło: NKJP: Daniel Olszewski: Dzieje chrześcijaństwa w zarysie, 1996
W 1848 r. występowali przeciw absolutyzmowi i nadal krępowali swobodę decyzji cesarskich.
źródło: NKJP: Henryk Wereszycki: Koniec sojuszu trzech cesarzy, 1877
Dążenie Zygmunta III do absolutyzmu i jego tajne układy z Habsburgami skonsolidowały opozycję, wśród której nie brakło i katolików.
źródło: NKJP: Zbigniew Mikołejko: Żywoty świętych poprawione, 2000
Rewolucja pobudziła żywioły postępowe w państwie osmańskim do akcji i do wspólnej walki z absolutyzmem sułtańskim.
źródło: NKJP: Janusz Pajewski: Historia powszechna 1871-1918, 1967
W XVIII wieku nasza wolnościowa cywilizacja została zniszczona przez absolutyzmy moskiewski, habsburski i pruski.
źródło: NKJP: Paweł Wroński: O Unii Lubelskiej i Unii Europejskiej, Gazeta Wyborcza, 1998-05-29
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m3
liczba pojedyncza liczba mnoga M. absolutyzm
absolutyzmy
D. absolutyzmu
absolutyzmów
C. absolutyzmowi
absolutyzmom
B. absolutyzm
absolutyzmy
N. absolutyzmem
absolutyzmami
Ms. absolutyzmie
absolutyzmach
W. absolutyzmie
absolutyzmy
Inne uwagi
Zwykle lp
-
ang. absolutism
fr. absolutisme
z łac. absolutus 'wyzwolony, bezwzględny, zupełny '