absolutyzować - Wielki słownik języka polskiego PAN

książk. uważać za najważniejsze lub zawsze słuszne

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Ocena i wartościowanie

wola, postawy, nastawienie człowieka wobec świata i życia

absolutyzować jakiś czynnik, czyjś punkt widzenia, jakąś wartość, czyjeś doznania, wnioski, wolność
absolutyzowanie prawdy, rozumu, wolności
skłonność, tendencje do absolutyzowania

	McKenzie wykłada ogólną teorię performansu. Jak każda ogólna teoria, zmierza ona do wyłączności, absolutyzuje własne wnioski. źródło: NKJP: Tomasz Plata: Być i nie być, 2009
	Z tej perspektywy pisał o „fałszywym nacjonalizmie” endecji, która absolutyzowała jeden z czynników siły państwa kosztem pozycji i znaczenia całej wspólnoty państwowej. źródło: NKJP: Kazimierz Michał Ujazdowski: Żywotność konserwatyzmu: idee polityczne Adolfa Bocheńskiego, 2005
	Wolności nie można absolutyzować. Ona musi być punktem wyjścia wszelkich ludzkich działań, ale nie jest wartością absolutną. źródło: NKJP: Roman Graczyk: Z ks. Tadeuszem Gadaczem rozmawia Roman Graczyk, Gazeta Wyborcza, 1995-03-18
	W tych właśnie ludziach tkwi bowiem skłonność do absolutyzowania prawd i narzucania swych przekonań innym. źródło: NKJP: Maciej Zięba: Po szkodzie? Przed szkodą? : o Polsce, kapitalizmie i kontemplacji, 1996

część mowy: czasownik

aspekt: niedokonany

Tryb oznajmujący

Czas teraźniejszy

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	absolutyzowałem +(e)m absolutyzował	absolutyzowałam +(e)m absolutyzowała	absolutyzowałom +(e)m absolutyzowało	absolutyzowaliśmy +(e)śmy absolutyzowali	absolutyzowałyśmy +(e)śmy absolutyzowały
2 os.	absolutyzowałeś +(e)ś absolutyzował	absolutyzowałaś +(e)ś absolutyzowała	absolutyzowałoś +(e)ś absolutyzowało	absolutyzowaliście +(e)ście absolutyzowali	absolutyzowałyście +(e)ście absolutyzowały
3 os.	absolutyzował	absolutyzowała	absolutyzowało	absolutyzowali	absolutyzowały

bezosobnik: absolutyzowano

Czas przyszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	będę absolutyzował będę absolutyzować	będę absolutyzowała będę absolutyzować	będę absolutyzowało będę absolutyzować	będziemy absolutyzowali będziemy absolutyzować	będziemy absolutyzowały będziemy absolutyzować
2 os.	będziesz absolutyzował będziesz absolutyzować	będziesz absolutyzowała będziesz absolutyzować	będziesz absolutyzowało będziesz absolutyzować	będziecie absolutyzowali będziecie absolutyzować	będziecie absolutyzowały będziecie absolutyzować
3 os.	będzie absolutyzował będzie absolutyzować	będzie absolutyzowała będzie absolutyzować	będzie absolutyzowało będzie absolutyzować	będą absolutyzowali będą absolutyzować	będą absolutyzowały będą absolutyzować

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		absolutyzujmy
2 os.	absolutyzuj	absolutyzujcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	absolutyzowałbym bym absolutyzował	absolutyzowałabym bym absolutyzowała	absolutyzowałobym bym absolutyzowało	absolutyzowalibyśmy byśmy absolutyzowali	absolutyzowałybyśmy byśmy absolutyzowały
2 os.	absolutyzowałbyś byś absolutyzował	absolutyzowałabyś byś absolutyzowała	absolutyzowałobyś byś absolutyzowało	absolutyzowalibyście byście absolutyzowali	absolutyzowałybyście byście absolutyzowały
3 os.	absolutyzowałby by absolutyzował	absolutyzowałaby by absolutyzowała	absolutyzowałoby by absolutyzowało	absolutyzowaliby by absolutyzowali	absolutyzowałyby by absolutyzowały

bezosobnik: absolutyzowano by

bezokolicznik: absolutyzować

imiesłów przysłówkowy współczesny: absolutyzując

gerundium: absolutyzowanie

rodzaj gramatyczny: ndk

imiesłów przymiotnikowy czynny: absolutyzujący

imiesłów przymiotnikowy bierny: absolutyzowany

+

absolutyzować

+

CO

ang. absolutise

fr. absolutiser