anagram
-
książk. słowo lub wyrażenie, które powstało z przestawienia liter albo sylab w innym słowie lub wyrażeniu
-
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Działalność intelektualna człowieka
wytwory działań intelektualnych człowieka -
- anagram słowa; imienia, nazwiska
- anagram od imienia, od nazwiska
- tworzyć, wymyślić, rozwiązać anagram
-
Żona artysty to malarka i poetka - Irena Weissowa-Aneri. Aneri to anagram imienia Irena, którym podpisywała swoje dzieła.
źródło: NKJP: (ema): Młoda Polska w suskim zamku, Gazeta Krakowska, 2003-06-25
Młody Fryderyk lubił żarty, gry słów, zabawne anagramy. To on wymyślił anagram własnego nazwiska: „Pichon”.
źródło: NKJP: Krzysztof Bilica: Wokół Chopina i Polski : siedem szkiców, 2005
„Cricot” to przecież anagram zdania „To circ”, a zdanie to wymyślili twórcy tego przedwojennego teatru dadaistyczno-futurystycznego - Józef Jarema i Władysław Józef Dobrowolski - zafascynowani sztuką cyrkową.
źródło: NKJP: „Człowiek śmiechu”, Dziennik Polski - Magazyn, 1999-12-06
[...] Dalí pozyskał uwagę mediów dzięki odgrywaniu roli surrealistycznego błazna. Sporo zarobił, co André Breton skwitował pogardliwie, tworząc anagram od jego imienia i nazwiska Avida Dollars (chciwy na dolary).
źródło: NKJP: Internet
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m3
liczba pojedyncza liczba mnoga M. anagram
anagramy
D. anagramu
anagramów
C. anagramowi
anagramom
B. anagram
anagramy
N. anagramem
anagramami
Ms. anagramie
anagramach
W. anagramie
anagramy
-
+ anagram + (CZEGO)+ anagram + (od CZEGO) -
internac.
ang. anagram
fr. anagramme
niem. Anagramm
z gr. anagrammatismós
gr. aná 'na, nad, w górę' + gr. grámma 'litera; pismo, napis'
Od 2. połowy XVII w. anagramma .