zakotwiczyć - Wielki słownik języka polskiego PAN

Definicja

4.

książk. spowodować, że coś zostało z czymś trwale związane i stało się jego częścią

Kwalifikacja tematyczna

KATEGORIE FIZYCZNE

Cechy i właściwości materii

jakość i intensywność

Relacje znaczeniowe

synonimy:

zakorzenić

Połączenia

zakotwiczyć w kulturze, w tradycji

Cytaty

Wszyscy pamiętamy, że naszą drogę do członkostwa rozpoczęliśmy, negocjując układ stowarzyszeniowy. Wówczas zakładaliśmy rok 2000, rok [...] tysiąclecia Zjazdu Gnieźnieńskiego, który zakotwiczył Polskę w chrześcijańskiej Europie.

źródło: NKJP: Sprawozdanie stenograficzne z obrad Sejmu RP z dnia 16.02.2000

Podpisanie traktatu akcesyjnego to akt trwałego zakotwiczenia Polski we Wspólnotach Europejskich.

źródło: NKJP: Internet

Odmiana

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.	zakotwiczę	zakotwiczymy
2 os.	zakotwiczysz	zakotwiczycie
3 os.	zakotwiczy	zakotwiczą

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	zakotwiczyłem +(e)m zakotwiczył	zakotwiczyłam +(e)m zakotwiczyła	zakotwiczyłom +(e)m zakotwiczyło	zakotwiczyliśmy +(e)śmy zakotwiczyli	zakotwiczyłyśmy +(e)śmy zakotwiczyły
2 os.	zakotwiczyłeś +(e)ś zakotwiczył	zakotwiczyłaś +(e)ś zakotwiczyła	zakotwiczyłoś +(e)ś zakotwiczyło	zakotwiczyliście +(e)ście zakotwiczyli	zakotwiczyłyście +(e)ście zakotwiczyły
3 os.	zakotwiczył	zakotwiczyła	zakotwiczyło	zakotwiczyli	zakotwiczyły

bezosobnik: zakotwiczono

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		zakotwiczmy
2 os.	zakotwicz	zakotwiczcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	zakotwiczyłbym bym zakotwiczył	zakotwiczyłabym bym zakotwiczyła	zakotwiczyłobym bym zakotwiczyło	zakotwiczylibyśmy byśmy zakotwiczyli	zakotwiczyłybyśmy byśmy zakotwiczyły
2 os.	zakotwiczyłbyś byś zakotwiczył	zakotwiczyłabyś byś zakotwiczyła	zakotwiczyłobyś byś zakotwiczyło	zakotwiczylibyście byście zakotwiczyli	zakotwiczyłybyście byście zakotwiczyły
3 os.	zakotwiczyłby by zakotwiczył	zakotwiczyłaby by zakotwiczyła	zakotwiczyłoby by zakotwiczyło	zakotwiczyliby by zakotwiczyli	zakotwiczyłyby by zakotwiczyły

bezosobnik: zakotwiczono by

bezokolicznik: zakotwiczyć

imiesłów przysłówkowy uprzedni: zakotwiczywszy

gerundium: zakotwiczenie

rodzaj gramatyczny: dk

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
M.	zakotwiczenie	zakotwiczenia
D.	zakotwiczenia	zakotwiczeń
C.	zakotwiczeniu	zakotwiczeniom
B.	zakotwiczenie	zakotwiczenia
N.	zakotwiczeniem	zakotwiczeniami
Ms.	zakotwiczeniu	zakotwiczeniach
W.	zakotwiczenie	zakotwiczenia

imiesłów przymiotnikowy bierny: zakotwiczony

	liczba pojedyncza
	m1	m2	m3	n1, n2	ż
	M.	zakotwiczony	zakotwiczony	zakotwiczony	zakotwiczone	zakotwiczona
D.	zakotwiczonego	zakotwiczonego	zakotwiczonego	zakotwiczonego	zakotwiczonej
C.	zakotwiczonemu	zakotwiczonemu	zakotwiczonemu	zakotwiczonemu	zakotwiczonej
B.	zakotwiczonego	zakotwiczonego	zakotwiczony	zakotwiczone	zakotwiczoną
N.	zakotwiczonym	zakotwiczonym	zakotwiczonym	zakotwiczonym	zakotwiczoną
Ms.	zakotwiczonym	zakotwiczonym	zakotwiczonym	zakotwiczonym	zakotwiczonej

	liczba mnoga
	p1	m1 ndepr	m1 depr	pozostałe
	M.	zakotwiczeni	zakotwiczeni	zakotwiczone	zakotwiczone
D.	zakotwiczonych	zakotwiczonych	zakotwiczonych	zakotwiczonych
C.	zakotwiczonym	zakotwiczonym	zakotwiczonym	zakotwiczonym
B.	zakotwiczonych	zakotwiczonych	zakotwiczonych	zakotwiczone
N.	zakotwiczonymi	zakotwiczonymi	zakotwiczonymi	zakotwiczonymi
Ms.	zakotwiczonych	zakotwiczonych	zakotwiczonych	zakotwiczonych

odpowiednik aspektowy: zakotwiczać

Składnia

+

zakotwiczyć

+

CO + (w CZYM)

Pochodzenie

Zob. kotwica