ewidencjonować - Wielki słownik języka polskiego PAN

urzęd. sporządzać wykaz danych dotyczących stanu i zmian w stanie osób, rzeczy, spraw

[ewidencjonować]

CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

Funkcjonowanie państwa

urzędy i ich funkcjonowanie

ewidencjonowanie osób; dokumentów, kosztów, obrotów, składek, sprzedaży, przychodów
ewidencjonować w księdze
obowiązek, przepis, sposób, zasady ewidencjonowania

	Zbieram okazy, ewidencjonuję je i przesyłam do programu „Atlas motyli polskich”. źródło: NKJP: (Rwicz WK): Roman Rabiak: Gazeta Wrocławska, 2002-10-11
	Robił także kopie wszystkich faktur, pieczętował i ewidencjonował je w skoroszycie. źródło: NKJP: Mirosław M. Bujko: Złoty pociąg, 2006
	Dla statystyki. MPK musi ewidencjonować osoby, które bezpłatnie jeżdżą autobusami i tramwajami, by potem móc ubiegać się w gminie o refundację utraconych przychodów. źródło: NKJP: Małgorzata Nitek: Bilet statystyczny, Gazeta Krakowska, 2003-01-26
	Ustawa reguluje ewidencjonowanie, gromadzenie i udostępnianie dokumentów organów bezpieczeństwa państwa powstałych od 22 lipca 1944 r. do 31 grudnia 1989 r., a także organów bezpieczeństwa III Rzeszy Niemieckiej i ZSRR. źródło: NKJP: Inwigilowani bez tajemnic, Dziennik Polski, 1998-09-23
	W kolumnie tej ewidencjonuje się również wynagrodzenia wypłacane z tytułu umów zlecenia i umów o dzieło. źródło: NKJP: Ewa B. z Łodzi, Z redakcyjnej poczty, Gazeta Ubezpieczeniowa, 2001-08-01

część mowy: czasownik

aspekt: niedokonany

Tryb oznajmujący

Czas teraźniejszy

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	ewidencjonowałem +(e)m ewidencjonował	ewidencjonowałam +(e)m ewidencjonowała	ewidencjonowałom +(e)m ewidencjonowało	ewidencjonowaliśmy +(e)śmy ewidencjonowali	ewidencjonowałyśmy +(e)śmy ewidencjonowały
2 os.	ewidencjonowałeś +(e)ś ewidencjonował	ewidencjonowałaś +(e)ś ewidencjonowała	ewidencjonowałoś +(e)ś ewidencjonowało	ewidencjonowaliście +(e)ście ewidencjonowali	ewidencjonowałyście +(e)ście ewidencjonowały
3 os.	ewidencjonował	ewidencjonowała	ewidencjonowało	ewidencjonowali	ewidencjonowały

bezosobnik: ewidencjonowano

Czas przyszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	będę ewidencjonował będę ewidencjonować	będę ewidencjonowała będę ewidencjonować	będę ewidencjonowało będę ewidencjonować	będziemy ewidencjonowali będziemy ewidencjonować	będziemy ewidencjonowały będziemy ewidencjonować
2 os.	będziesz ewidencjonował będziesz ewidencjonować	będziesz ewidencjonowała będziesz ewidencjonować	będziesz ewidencjonowało będziesz ewidencjonować	będziecie ewidencjonowali będziecie ewidencjonować	będziecie ewidencjonowały będziecie ewidencjonować
3 os.	będzie ewidencjonował będzie ewidencjonować	będzie ewidencjonowała będzie ewidencjonować	będzie ewidencjonowało będzie ewidencjonować	będą ewidencjonowali będą ewidencjonować	będą ewidencjonowały będą ewidencjonować

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		ewidencjonujmy
2 os.	ewidencjonuj	ewidencjonujcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	ewidencjonowałbym bym ewidencjonował	ewidencjonowałabym bym ewidencjonowała	ewidencjonowałobym bym ewidencjonowało	ewidencjonowalibyśmy byśmy ewidencjonowali	ewidencjonowałybyśmy byśmy ewidencjonowały
2 os.	ewidencjonowałbyś byś ewidencjonował	ewidencjonowałabyś byś ewidencjonowała	ewidencjonowałobyś byś ewidencjonowało	ewidencjonowalibyście byście ewidencjonowali	ewidencjonowałybyście byście ewidencjonowały
3 os.	ewidencjonowałby by ewidencjonował	ewidencjonowałaby by ewidencjonowała	ewidencjonowałoby by ewidencjonowało	ewidencjonowaliby by ewidencjonowali	ewidencjonowałyby by ewidencjonowały

bezosobnik: ewidencjonowano by

bezokolicznik: ewidencjonować

imiesłów przysłówkowy współczesny: ewidencjonując

gerundium: ewidencjonowanie

rodzaj gramatyczny: ndk

imiesłów przymiotnikowy czynny: ewidencjonujący

imiesłów przymiotnikowy bierny: ewidencjonowany

+

ewidencjonować

+

KOGO/CO + (GDZIE)

Zob. ewidencja