tchórz

Hasło ma wiele znaczeń,
wybierz to, które Cię interesuje

2.a zwierzę

  • 2.a

    niewielkie drapieżne zwierzę o brunatnej sierści, białym pysku i długim puszystym ogonie, prowadzące nocny tryb życia, w chwili zagrożenia wydzielające cuchnącą ciecz, którą odstrasza wrogów
  • CZŁOWIEK I PRZYRODA

    Świat zwierząt

    zwierzęta drapieżne


    CZŁOWIEK I PRZYRODA

    Świat zwierząt

    zwierzęta leśne i polne

  • hiperonimy:  zwierzę
    • łasice i tchórze
  • Tchórzofretki są przedstawicielami łasicowatych, udomowionymi odmianami tchórza.

    źródło: NKJP: GOK: Tchórzofretka na spacerze, Gazeta Poznańska, 2003-01-31

    Ograniczać liczbę gryzoni w ogrodach pomagają łowne koty i psy (szczególnie teriery i jamniki). Warto też zachęcać do osiedlania się w ogrodach naturalnych wrogów gryzoni, takich jak: łasice, jeże, kuny, tchórze i ptaki drapieżne, zakładając żywopłoty, sadząc grupy drzew i krzewów.

    źródło: Internet: wymarzonyogrod.pl

    Była to jakby miniatura kniei zza Niemna, jej próbka i zapowiedź. Gąszcz krzaków i chaszczy splątanych na kształt małej dżungli, zamieszkałej przez bażanty, zające, lisy i całkiem już drobną zwierzynę, jak kuny, tchórze i łasice.

    źródło: NKJP: Jeremi Przybora: Przymknięte oko opaczności, 1994

    Sprawcami rybiej czystki są najpewniej tchórze, łasicowate drapieżniki.

    źródło: NKJP: (CH): Tchórz czy wydra?, Gazeta Wrocławska, 2003-01-31

    Na wystawie zaprezentowana zostanie krajowa elita hodowlana lisów pospolitych i polarnych, norek i jenotów oraz tchórzy. Organizatorzy przewidują, że na wystawie będzie prezentowanych ponad 150 sztuk tych pięknych zwierząt.

    źródło: NKJP: Organizatorzy: Plenerowa impreza w Ośrodku Doradztwa Rolniczego, Nakielski Czas, 2002-10-23

  • część mowy: rzeczownik

    rodzaj gramatyczny: m2

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    M. tchórz
    tchórze
    D. tchórza
    tchórzy
    C. tchórzowi
    tchórzom
    B. tchórza
    tchórze
    N. tchórzem
    tchórzami
    Ms. tchórzu
    tchórzach
    W. tchórzu
    tchórze
  • psł. *dъchor'ь 'to, co wydaje nieprzyjemną woń' > 'zwierzę wydalające ciecz o nieprzyjemnym zapachu, tchórz Mustela putorius'

    Pierwotny rzeczownik (z przyrostkiem *-or’ь) określający nazwę wykonawcy czynności od psł. *dъchnǫti ‘wydawać zapach, woń’ (por. tchnąć). Obserwacja zachowania zwierzęcia stała się podstawą do wyłonienia się sekundarnego znaczenia ‘człowiek bojaźliwy’.
    Nagłosowe *dъch- po zaniku jeru w pozycji słabej ulegało upodobnieniu pod względem dźwięczności (*dъch- > *dch- > tch-) i dalszym fonetycznym przekształceniom (zwłaszcza w gwarach).