ktoś obrócił wzrok

ktoś obrócił oczy

  • ktoś zaczął patrzeć na kogoś lub na coś
    • ktoś obrócił oczy
    • ktoś obrócił spojrzenie
  • CZŁOWIEK JAKO ISTOTA FIZYCZNA

    Budowa i funkcjonowanie ciała ludzkiego

    zmysły

  • Obróciłem wzrok ku niebu. Przyćmiona różowo, szara pomroka wisiała nade mną.

    źródło: NKJP: Witold Zalewski: Pożegnanie twierdzy, 2000

    Rajcy spojrzeli po sobie, nie rozumiejąc. Potem obrócili wzrok na burmistrza

    źródło: NKJP: Gracjan Bojar-Fijałkowski: O zbójcach z Góry Chełmskiej i inne legendy o Koszalinie, 2006

    Zapatrzona w bielejące na horyzoncie, wpisane w horyzont, góry natychmiast wyczuła, że patrzy na nią, i obróciła ku niemu oczy pełne jakiegoś leśnego mroku.

    źródło: NKJP: Marta Tomaszewska: Wielkolud z Jaskini Piratów albo Tajemnica czwartej ściany, 2001

    Patrzał w stronę niebieskich gór i Awaru też obrócił ku nim spojrzenie.

    źródło: NKJP: Maciej Kuczyński: Atlantyda, wyspa ognia, 1967

  • typ frazy: fraza czasownikowa

    dk, npch; odmienny:  obrócić 

    odpowiednik aspektowy: ktoś obraca wzrok

  • bez ograniczeń + ktoś obrócił wzrok +
    na KOGO/CO
    bez ograniczeń + ktoś obrócił wzrok +
    ku KOMU/CZEMU
Data ostatniej modyfikacji: 07.04.2014