ktoś obrócił wzrok
ktoś obrócił spojrzenie
-
ktoś zaczął patrzeć na kogoś lub na coś
-
- ktoś obrócił oczy
- ktoś obrócił spojrzenie
-
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA FIZYCZNA
Budowa i funkcjonowanie ciała ludzkiego
zmysły -
Obróciłem wzrok ku niebu. Przyćmiona różowo, szara pomroka wisiała nade mną.
źródło: NKJP: Witold Zalewski: Pożegnanie twierdzy, 2000
Rajcy spojrzeli po sobie, nie rozumiejąc. Potem obrócili wzrok na burmistrza
źródło: NKJP: Gracjan Bojar-Fijałkowski: O zbójcach z Góry Chełmskiej i inne legendy o Koszalinie, 2006
Zapatrzona w bielejące na horyzoncie, wpisane w horyzont, góry natychmiast wyczuła, że patrzy na nią, i obróciła ku niemu oczy pełne jakiegoś leśnego mroku.
źródło: NKJP: Marta Tomaszewska: Wielkolud z Jaskini Piratów albo Tajemnica czwartej ściany, 2001
Patrzał w stronę niebieskich gór i Awaru też obrócił ku nim spojrzenie.
źródło: NKJP: Maciej Kuczyński: Atlantyda, wyspa ognia, 1967
-
typ frazy: fraza czasownikowa
dk, npch; odmienny: obrócićodpowiednik aspektowy: ktoś obraca wzrok
-
+ ktoś obrócił wzrok + na KOGO/CO+ ktoś obrócił wzrok + ku KOMU/CZEMU