zawierzyć się

  • książk.  zdać się na kogoś lub na coś z ufnością
  • CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

    Ocena i wartościowanie

    wola, postawy, nastawienie człowieka wobec świata i życia


    CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

    Relacje międzyludzkie

    określenia relacji międzyludzkich

  • synonimy:  powierzyć się
  • Od razu widać, że w tym maczał rękę święty Józef. To właśnie jego opiece zawierzyli się wszyscy księża przebywający w obozie w Dachau.

    źródło: NKJP: Rozmawiał Andrzej Kurzyński: W 4 oczy z biskupem seniorem Ignacym Jeżem, Gazeta Poznańska, 2003-04-30

    Ojciec Święty zawierzył się Maryi i ofiarował złotą różę Jasnogórskiej Pani.

    źródło: NKJP: Urszula Giżyńska: By naród żył Jego testamentem, Tygodnik Regionalny „Gazeta Częstochowska”, 2005-04-14

    Uznał swoją porażkę i w akcie zawierzenia się Chrystusowi wyznał: „Galilejczyku, zwyciężyłeś!”.

    źródło: NKJP: Max Gallo: Konstantyn Wielki Imperium Chrystusa, 2009

    Ludziom szczęśliwym seksualność kojarzy się z miłością, zaufaniem, bliskością, czułością, z zawierzeniem się jednemu człowiekowi, z odpowiedzialnym i radosnym przekazywaniem życia.

    źródło: NKJP: Marek Dziewiecki: Młodzi w poszukiwaniu szczęścia Szczęście – Miłość – Seksualność, 2007

  • część mowy: czasownik

    aspekt: dokonany

    Tryb oznajmujący

    Czas przyszły

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    1 os. zawierzę się
    zawierzymy się
    2 os. zawierzysz się
    zawierzycie się
    3 os. zawierzy się
    zawierzą się

    Czas przeszły

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    m ż n mo -mo
    1 os. zawierzyłem się
    +(e)m się zawierzył
    zawierzyłam się
    +(e)m się zawierzyła
    zawierzyłom się
    +(e)m się zawierzyło
    zawierzyliśmy się
    +(e)śmy się zawierzyli
    zawierzyłyśmy się
    +(e)śmy się zawierzyły
    2 os. zawierzyłeś się
    +(e)ś się zawierzył
    zawierzyłaś się
    +(e)ś się zawierzyła
    zawierzyłoś się
    +(e)ś się zawierzyło
    zawierzyliście się
    +(e)ście się zawierzyli
    zawierzyłyście się
    +(e)ście się zawierzyły
    3 os. zawierzył się
    zawierzyła się
    zawierzyło się
    zawierzyli się
    zawierzyły się

    bezosobnik: zawierzono się

    Tryb rozkazujący

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    1 os. zawierzmy się
    2 os. zawierz się
    zawierzcie się

    Tryb warunkowy

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    m ż n mo -mo
    1 os. zawierzyłbym się
    bym się zawierzył
    zawierzyłabym się
    bym się zawierzyła
    zawierzyłobym się
    bym się zawierzyło
    zawierzylibyśmy się
    byśmy się zawierzyli
    zawierzyłybyśmy się
    byśmy się zawierzyły
    2 os. zawierzyłbyś się
    byś się zawierzył
    zawierzyłabyś się
    byś się zawierzyła
    zawierzyłobyś się
    byś się zawierzyło
    zawierzylibyście się
    byście się zawierzyli
    zawierzyłybyście się
    byście się zawierzyły
    3 os. zawierzyłby się
    by się zawierzył
    zawierzyłaby się
    by się zawierzyła
    zawierzyłoby się
    by się zawierzyło
    zawierzyliby się
    by się zawierzyli
    zawierzyłyby się
    by się zawierzyły

    bezosobnik: zawierzono by się

    bezokolicznik: zawierzyć się

    imiesłów przysłówkowy uprzedni:

    zawierzywszy się

    gerundium: zawierzenie się

    odpowiednik aspektowy: zawierzać się

  • bez ograniczeń + zawierzyć się +
    KOMU/CZEMU
CHRONOLOGIZACJA:
1857, Czas. Dodatek miesięczny, t.VII, books.google.pl
Data ostatniej modyfikacji: 08.01.2019