konstatacja
-
książk. stwierdzenie istnienia pewnego stanu na podstawie obserwacji lub innych danych
-
[konstatacja] lub [kąstatacja]
-
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Działalność intelektualna człowieka
nazwy działań intelektualnych człowieka -
synonimy: stwierdzenie
-
- celna, gorzka, słuszna, smutna, ostateczna, uzasadniona konstatacja
- konstatacja faktów, stanu rzeczy
- konstatacja z protokołu, ze spotkania
- konstatacja na jakiś temat
- konstatacja o wojnie; w jakiejś sprawie
- dojść/dochodzić; skłaniać/skłonić kogoś do konstatacji
- pokusić się o konstatacje
-
Powyższa uwaga jest wyłącznie konstatacją faktów, a nie ma na celu krytykowania sposobu tworzenia budżetu państwa.
źródło: NKJP: Krzysztof Dołowy, Finanse nauki, Gazeta Wyborcza, 1996-01-26
Chcę podzielić się z państwem swoją konstatacją z niedawnych spotkań z czytelnikami w Toruniu i Gdańsku.
źródło: NKJP: Marek Nowakowski: Kronika kulturalna, Kultura, 1989, nr 5/500
Najczęściej impulsem do podjęcia zdecydowanych działań jest konstatacja o braku zależności pomiędzy ponoszonymi wydatkami a uzyskiwanymi efektami.
źródło: NKJP: Jerzy Lackowski: Urynkowiona edukacja?, Dziennik Polski, 2005-04-30
Konstatacja, że życie to nie film […], jest trywialna w swej oczywistości.
źródło: NKJP: Jakub Gałka, Perfekcyjna niedoskonałość, Esensja, 2008-03
W zeznaniach obwinionych przewijały się stale konstatacje, że miechowska gmina jest najbardziej restrykcyjna [...].
źródło: NKJP: Handel przed kolegium, Dziennik Polski, 1999-12-18
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: ż
liczba pojedyncza liczba mnoga M. konstatacja
konstatacje
D. konstatacji
konstatacji
neut konstatacyj
char C. konstatacji
konstatacjom
B. konstatację
konstatacje
N. konstatacją
konstatacjami
Ms. konstatacji
konstatacjach
W. konstatacjo
konstatacje
-
+ konstatacja + CZEGO+ konstatacja + z CZEGO+ konstatacja + o CZYM+ konstatacja + że ZDANIE -
fr. constatation