-
jęz.
jeden z zaimków wyrażających kategorię gramatyczną osoby
-
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Język
-
- formy, odmiana zaimków osobowych
-
|
− Ty?!!! − zareagowały równocześnie. Daniela z niedowierzaniem. Nadzieja z radością. − Ja − po raz pierwszy zaimek osobowy sprawił mi tyle radości.
źródło: NKJP: Barbara Kosmowska, Prowincja, 2002
|
|
Zaimek osobowy „ja” jest w polszczyźnie mówionej rażąco nadużywany, szczególnie we wtrąceniach typu „ja myślę”, „ja sądzę”, które w wypowiedziach wielu użytkowników stają się natrętem językowym.
źródło: NKJP: Ewa Szkudlarek: Wskaźniki nawiązania we współczesnych tekstach polskich (na materiale współczesnej nowelistyki polskiej, 2002
|
|
Ja, ty, on — to właśnie poprzez zaimki osobowe przyszło nam spojrzeć na własną historię.
źródło: NKJP: Polska grzebie w teczkach, Gazeta Krakowska, 2005-02-05
|
-
typ frazy: fraza rzeczownikowa
m3, odmienny:
zaimek ,
osobowy
Data ostatniej modyfikacji: 25.10.2014