-
3.
polit. teoria akceptująca powolne zmiany systemu politycznego przebiegające w wyniku rozwoju bez dokonywania rewolucji społecznej -
Ms. lp wymawiany: [ewolucjoniźmie] lub [ewolucjonizmie].
-
[ewolucjonism] lub [ewolucjonizm]
-
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Funkcjonowanie państwa
doktryny i poglądy polityczne -
- rozwój, teoria; przedstawiciel, twórca ewolucjonizmu
-
Jerzy Giedroyc nigdy nie wierzył w obraz generała Andersa, który przyjedzie na białym koniu i wyzwoli Polskę spod bolszewickiego jarzma. Redaktor „Kultury” stawiał na ewolucjonizm, czyli na proces stopniowych przekształceń systemu.
źródło: NKJP: Gazeta Wyborcza, 1997-10-11
Przeciwnicy ewolucjonizmu sądzą, że rozwiązania dotyczące uzdrowienia obecnego ustroju w Polsce są de facto szkodliwe, ponieważ odciągają naszą uwagę od jedynego zadania — to znaczy zdobycia niepodległości.
źródło: NKJP: Juliusz Mieroszewski: Finał klasycznej Europy, 1997
Mało kto w ówczesnych solidarnościowych elitach miał w tamtych latach odwagę stwierdzić publicznie, że uważa Turowicza za „wzór prawości” i popiera jego polityczny ewolucjonizm. Królował wówczas werbalny radykalizm i retoryka „nowego początku”.
źródło: NKJP: Adam Szostkiewicz: Samotność Turowicza, Polityka, 2000-01-29
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m3
liczba pojedyncza liczba mnoga M. ewolucjonizm
ewolucjonizmy
D. ewolucjonizmu
ewolucjonizmów
C. ewolucjonizmowi
ewolucjonizmom
B. ewolucjonizm
ewolucjonizmy
N. ewolucjonizmem
ewolucjonizmami
Ms. ewolucjonizmie
ewolucjonizmach
W. ewolucjonizmie
ewolucjonizmy
Inne uwagi
Zwykle lp
-
internac.
ang. evolutionism
fr. évolutionnisme
niem. Evolutionismus
Zob. ewolucja