należeć - Wielki słownik języka polskiego PAN

6.

w okresie, o którym mowa, wskazana osoba lub zjawisko jest, była(było) lub będzie najważniejsze z jakiegoś punktu widzenia

Kwalifikacja tematyczna

ATEMATYCZNY

Połączenia

wiosna, zima; przyszłość; XXI wiek; wieczór należy do kogoś

Cytaty

	Święcki się zaśmiał: - Nie przesadzajmy, ostatecznie ten Szczuka jest kimś. - Podobno. Ale przyszłość należy do ludzi nowych. źródło: NKJP: Jerzy Andrzejewski: Popiół i diament, 1948
	Siarka zajmuje na półmetku drugie miejsce za Stalą Stalowa Wola, Krzysztof Orzeł jest jednak pewny, że wiosna należeć będzie do zespołu Siarki. źródło: NKJP: Dariusz Grzyb: Krzysztof Orzeł w Siarce, Gazeta Krakowska, 2001-11-20
	Nie sądzę, aby przyszłość należała do muzyki improwizowanej. Ona jest i będzie tylko jednym z wielu nurtów - mówi Rafał Mazur, gitarzysta basowy, muzyk Improviser's Ensemble. źródło: NKJP: Młodzi muzycy dla młodej muzyki, Dziennik Polski, 2003-10-04
	Piątkowy wieczór należał do pięknych dziewczyn – Anny Marii Staśkiewicz z Poznania (na zdjęciu) i Airi Suzuki z Japonii. Obie wybrały ten sam I koncert skrzypcowy a-moll op. 77 Dymitra Szostakowicza i II koncert skrzypcowy d-moll op. 22 patrona konkursu. źródło: NKJP: Stefan Drajewski: Jak kobieta z kobietą, Polska Głos Wielkopolski, 2006-10-28

Odmiana

część mowy: czasownik

aspekt: niedokonany

Tryb oznajmujący

Czas teraźniejszy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
3 os.	należy			należą

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
3 os.	należał	należała	należało	należeli	należały

Czas przyszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
3 os.	będzie należał będzie należeć	będzie należała będzie należeć	będzie należało będzie należeć	będą należeli będą należeć	będą należały będą należeć

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
3 os.	należałby by należał	należałaby by należała	należałoby by należało	należeliby by należeli	należałyby by należały

bezokolicznik: należeć

imiesłów przysłówkowy współczesny: należąc

gerundium: należenie

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
M.	należenie	należenia
D.	należenia	należeń
C.	należeniu	należeniom
B.	należenie	należenia
N.	należeniem	należeniami
Ms.	należeniu	należeniach
W.	należenie	należenia

imiesłów przymiotnikowy czynny: należący

	liczba pojedyncza
	m1	m2	m3	n1, n2	ż
	M.	należący	należący	należący	należące	należąca
D.	należącego	należącego	należącego	należącego	należącej
C.	należącemu	należącemu	należącemu	należącemu	należącej
B.	należącego	należącego	należący	należące	należącą
N.	należącym	należącym	należącym	należącym	należącą
Ms.	należącym	należącym	należącym	należącym	należącej

	liczba mnoga
	p1	m1 ndepr	m1 depr	pozostałe
	M.	należący	należący	należące	należące
D.	należących	należących	należących	należących
C.	należącym	należącym	należącym	należącym
B.	należących	należących	należących	należące
N.	należącymi	należącymi	należącymi	należącymi
Ms.	należących	należących	należących	należących

Inne uwagi

Nie używane w 1 i 2 os.

Składnia

+

należeć

+

do KOGO/CZEGO

Pochodzenie

psł. *naležati 'leżeć na czymś, być częścią czegoś; być związanym z czymś, przysługiwać komuś, czemuś'

Znaczenie 'być czyjąś własnością' powstało zapewne za pośrednictwem konstrukcji należeć czemuś 'być położonym na czymś, leżeć na czymś', stąd 'zaliczać się do czegoś, stanowić część składową, element czegoś' i chyba wtórnej należeć komuś 'zaliczać się do kogoś, odnosić się do kogoś' (Bor)