-
2.
książk. sposób postępowania charakterystyczny dla osoby, która jest bezwzględna, nie znosi sprzeciwu i wymaga całkowitego posłuszeństwa -
Ms. lp wymawiany: [despotyźmie] lub [despotyzmie].
-
[despotysm] lub [despotyzm]
-
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Usposobienie człowieka
cechy charakteru, temperamentu, zdolności i umiejętności -
synonimy: despotyczność
-
- dziecięcy; wyjątkowy despotyzm
- despotyzm matki, ojca, ojczyma, profesorów
- despotyzm i dominacja
- walka z despotyzmem
-
Patrzyłem sceptycznie na uwagi i despotyzm profesorów, którzy wymagali bezwzględnie tego, czego sobie życzyli...
źródło: NKJP: Barbara Ziembicka: Najprostszą drogą: rozmowy z artystami, 1998
Despotyzm matki był zaiste wielki, gdyż świeża mężatka dwa tygodnie po ślubie powiła syna - owoc zakazanej miłości.
źródło: NKJP: Jacek Wasilewski: O życiu, Cosmopolitan nr 6, 1999
W poczuciu krzywdy mieści się nadto element dziecięcego despotyzmu, człowiek chce narzucić całemu światu własne poczucie sprawiedliwości i czuje się sfrustrowany, iż świat nie akceptuje jego porządku.
źródło: NKJP: Antoni Kępiński: Melancholia, 1974
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m3
liczba pojedyncza liczba mnoga M. despotyzm
despotyzmy
D. despotyzmu
despotyzmów
C. despotyzmowi
despotyzmom
B. despotyzm
despotyzmy
N. despotyzmem
despotyzmami
Ms. despotyzmie
despotyzmach
W. despotyzmie
despotyzmy
Inne uwagi
Zwykle lp
-
internac.
ang. despotism
fr. despotisme
niem. Despotismus
Zob. despota