dyskomfort
-
poczucie niewygody wynikające z niezaspokojenia czyichś potrzeb w maksymalnym stopniu możliwym do osiągnięcia w danych okolicznościach
-
[dyskąfort] lub [dyskomfort]
-
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Stany psychiczne człowieka
emocje i uczucia -
antonimy: komfort
-
- duży, ogromny, olbrzymi; niewielki; głęboki, silny dyskomfort; dyskomfort emocjonalny, psychiczny; fizyczny
- poczucie, uczucie; poziom; źródło dyskomfortu
- czuć, odczuwać, przeżywać; powodować, wywoływać dyskomfort
-
Poczucie winy wywołuje silny dyskomfort, wyrzuty sumienia oraz chęć „naprawienia” sytuacji.
źródło: NKJP: Eugenia Mandal: Miłość, władza i manipulacja w bliskich związkach, 2008
W latach 50. wielu ludzi przeżywało w pracy głęboki dyskomfort psychiczny w związku z presją na rzecz politycznego konformizmu.
źródło: NKJP: Ewa Nowakowska: Przychodzi Polak do psychoterapeuty, Polityka nr 2335, 2002-02-02
Badacz musi chronić osobę badaną przed różnorakimi formami psychicznego i fizycznego dyskomfortu; nie może jej narażać na doznawanie lęku, wstydu, bólu itp.
źródło: NKJP: Jerzy Brzeziński: Metodologia badań psychologicznych,1996
Ponad 600 maturzystów z powiatu łowickiego podchodziło wczoraj do egzaminu dojrzałości z języka polskiego. Wielu abiturientów odczuwało dyskomfort, bo byli kontrolowani na każdym kroku.
źródło: NKJP: rk: Ściąga maturalną rzeczą jest, Dziennik Łódzki, 2003-05-07
Zostałaś stworzona po to, by chodzić po ziemi, a nie latać. Nic więc dziwnego, że kiedy zapinasz pasy, czujesz pewien dyskomfort, choćby celem lotu było najpiękniejsze miejsce na świecie.
źródło: NKJP: Paulina Karolak: Vademecum podróżniczki, Cosmopolitan nr 7, 1999
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m3
liczba pojedyncza liczba mnoga M. dyskomfort
dyskomforty
D. dyskomfortu
dyskomfortów
C. dyskomfortowi
dyskomfortom
B. dyskomfort
dyskomforty
N. dyskomfortem
dyskomfortami
Ms. dyskomforcie
dyskomfortach
W. dyskomforcie
dyskomforty
Inne uwagi
Zwykle lp
-
ang. discomfort
Od: komfort