-
2.
jęz. zjawisko polegające na odsyłaniu wstecz na linii tekstu przez określone wyrażenia (np. zaimek odsyłający do użytego wcześniej rzeczownika), warunkujące spójność tworzonego tekstu -
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Działalność artystyczna człowieka
literatura -
- anafora i katafora, anafora i referencja
-
Z. Topolińska wyróżnia zarówno anaforę formalną, jak i formalno-semantyczną.
źródło: NKJP: Ewa Szkudlarek: Wskaźniki nawiązania we współczesnych tekstach polskich (na materiale współczesnej nowelistyki polskiej), 2002
W niniejszym podrozdziale, przeanalizowane zostaną możliwości opisywania pozostałych aspektów znaczenia NP, ze szczególnym uwzględnieniem kompozycyjnej analizy anafory i referencji.
źródło: NKJP: Maciej Piasecki: Model znaczenia polskiej frazy rzeczownikowej, 2002
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: ż
liczba pojedyncza liczba mnoga M. anafora
anafory
D. anafory
anafor
C. anaforze
anaforom
B. anaforę
anafory
N. anaforą
anaforami
Ms. anaforze
anaforach
W. anaforo
anafory
-
łac. anaphora
z gr. anaphorá 'podniesienie; cofnięcie; powtórzenie'