konsolidować - Wielki słownik języka polskiego PAN

1.

książk. łączyć ze sobą, zacieśniając więzi między ludźmi

[konsolidować] lub [kąsolidować]

CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

Zasady współżycia społecznego

stosunki, grupy i organizacje społeczne

	Partia […] zawsze musi mieć wroga, który konsoliduje jej szeregi. źródło: NKJP: Teresa Torańska: Oni, 1985
	Czynnikiem, który konsolidował społeczeństwo wokół obozu rządzącego, było też narastające napięcie w stosunkach z Niemcami. źródło: NKJP: Maciej Kozłowski: Sprawa premiera Leona Kozłowskiego: zdrajca czy ofiara, 2005
	Tamta przestrzeń miała w sobie rodzaj paradoksalnej neutralności. Kontrolowana politycznie, konsolidowała ludzi przebywających w budynku, czyniąc z nich symboliczną rodzinę. źródło: NKJP: Inga Iwasiów: Gender dla średnio zaawansowanych. Wykłady szczecińskie, 2004
	Wbrew pozorom takie plebiscyty jak Złota Maska konsolidują środowisko teatralne. źródło: NKJP: Do ilu razy sztuka?, Dziennik Polski, 2001-02-20
	W Niedzicy zostało zorganizowane spotkanie konsolidujące zespół. źródło: NKJP: Stefan Leśniowski: Testy, chrzest, nowy sponsor i… na urlop, Gazeta Krakowska, 2007-07-10

część mowy: czasownik

aspekt: niedokonany

Tryb oznajmujący

Czas teraźniejszy

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	konsolidowałem +(e)m konsolidował	konsolidowałam +(e)m konsolidowała	konsolidowałom +(e)m konsolidowało	konsolidowaliśmy +(e)śmy konsolidowali	konsolidowałyśmy +(e)śmy konsolidowały
2 os.	konsolidowałeś +(e)ś konsolidował	konsolidowałaś +(e)ś konsolidowała	konsolidowałoś +(e)ś konsolidowało	konsolidowaliście +(e)ście konsolidowali	konsolidowałyście +(e)ście konsolidowały
3 os.	konsolidował	konsolidowała	konsolidowało	konsolidowali	konsolidowały

bezosobnik: konsolidowano

Czas przyszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	będę konsolidował będę konsolidować	będę konsolidowała będę konsolidować	będę konsolidowało będę konsolidować	będziemy konsolidowali będziemy konsolidować	będziemy konsolidowały będziemy konsolidować
2 os.	będziesz konsolidował będziesz konsolidować	będziesz konsolidowała będziesz konsolidować	będziesz konsolidowało będziesz konsolidować	będziecie konsolidowali będziecie konsolidować	będziecie konsolidowały będziecie konsolidować
3 os.	będzie konsolidował będzie konsolidować	będzie konsolidowała będzie konsolidować	będzie konsolidowało będzie konsolidować	będą konsolidowali będą konsolidować	będą konsolidowały będą konsolidować

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		konsolidujmy
2 os.	konsoliduj	konsolidujcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	konsolidowałbym bym konsolidował	konsolidowałabym bym konsolidowała	konsolidowałobym bym konsolidowało	konsolidowalibyśmy byśmy konsolidowali	konsolidowałybyśmy byśmy konsolidowały
2 os.	konsolidowałbyś byś konsolidował	konsolidowałabyś byś konsolidowała	konsolidowałobyś byś konsolidowało	konsolidowalibyście byście konsolidowali	konsolidowałybyście byście konsolidowały
3 os.	konsolidowałby by konsolidował	konsolidowałaby by konsolidowała	konsolidowałoby by konsolidowało	konsolidowaliby by konsolidowali	konsolidowałyby by konsolidowały

bezosobnik: konsolidowano by

bezokolicznik: konsolidować

imiesłów przysłówkowy współczesny: konsolidując

gerundium: konsolidowanie

imiesłów przymiotnikowy czynny: konsolidujący

imiesłów przymiotnikowy bierny: konsolidowany

odpowiednik aspektowy: skonsolidować

+

konsolidować

+

KOGO/CO + (wokół KOGO/CZEGO)

internac.

fr. consolider

niem. konsolidieren

z łac. consolidāre 'umacniać, wzmacniać; łączyć, zespalać'