-
1.
drewniana owalna obręcz będąca jednym z elementów uprzęży, zakładana na szyję konia ciągnącego wóz -
CZŁOWIEK I PRZYRODA
Świat zwierząt
hodowla i opieka nad zwierzętami; człowiek wobec zwierząt -
- końskie chomąto
-
Ale co się zbliżał, to on dęba i z kopytami na ojca. Aż zaciągnęliśmy wóz. Wzięliśmy chomąto, reptuch z obrokiem. I dopiero dał się zaprząc do wozu.
źródło: NKJP: Wiesław Myśliwski: Kamień na kamieniu, 2008
Jednym z nich jest emerytowany wyścigowy rumak. Na stare lata opuścił parcour, a właściciel sprzedał go wtedy do lasu, gdzie włożono mu ciężkie chomąto i kazano wozić ścięte pnie drzew [...].
źródło: NKJP: Danuta Pawlicka: Święty Franciszek w spódnicy, Gazeta Poznańska, 2003-02-28
Blaszki na końskiej uprzęży były wyczyszczone do połysku popiołem, drewniane części chomąt politurowane, a skóra natarta sadłem.
źródło: NKJP: Tadeusz Nowak: A jak królem, a jak katem będziesz, 1968
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: n2
liczba pojedyncza liczba mnoga M. chomąto
chomąta
D. chomąta
chomąt
C. chomątu
chomątom
B. chomąto
chomąta
N. chomątem
chomątami
Ms. chomącie
chomątach
W. chomąto
chomąta
-
psł. *chomǫtъ