-
3.
przest. miejsce gęsto zarośnięte krzewami -
CZŁOWIEK I PRZYRODA
Świat roślin
drzewa i krzewy -
A tu nocleg niepewny, czasem chłodną część doby spędzić trzeba będzie gdzieś w chruście albo na drzewie.
źródło: NKJP: Zygmunt Szych: Zawadiacka czubatka, Gazeta Krakowska, 2001-11-03
Lucjan minął już podmiejskie uliczki, jedzie polną wyboistą drogą, ogarniają go jakieś krzaki, wysokie trawy. Zatrzymuje samochód, wysiada i przedziera się chrustem w stronę wysokich drzew.
źródło: NKJP: Tadeusz Konwicki: Wiatr i pył, 2008
Ale sołtysównę nadal widziałem w sobie, w chruście, gdzie w dzieciństwie łapałem we włosiane sidła ptaki, w rzece, do której skakałem goluteńki z wysokiego, wyjedzonego przez powodzie brzegu [...].
źródło: NKJP: Tadeusz Nowak, A jak królem, a jak katem będziesz, 1967
Z chrustów wróbla ciżba wybuchała na fasoliska i siadała znienacka jak plewa rzucona pod wiatr.
źródło: NKJP: Leopold Buczkowski: Czarny potok, 1959
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m3
liczba pojedyncza liczba mnoga M. chrust
chrusty
D. chrustu
chrustów
C. chrustowi
chrustom
B. chrust
chrusty
N. chrustem
chrustami
Ms. chruście
chrustach
W. chruście
chrusty
-
psł. *chvorstъ