-
2.
pokonując w jakiejś walce lub rywalizacji osoby uniemożliwiające dostęp dokądś lub wydostanie się skądś, przedostać się na ich drugą stronę -
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Zasady współżycia społecznego
stosunki, grupy i organizacje społeczne -
- przerwać atak, blokadę front, obronę, okrążenie, pierścień (obławy, okrążenia...)
-
W marcu 1945 r. Dywizja Horst Wessel znalazła się w kotle w okolicach Głogówka, ale po ciężkich walkach udało jej się przerwać okrążenie i dotrzeć do oddalonych o 22 km linii niemieckich.
źródło: NKJP: Jarosław Gdański: Na progu kolaboracji, Polityka, 2007-08-25
Wisła [...] jeszcze raz przerwała obronę Widzewa, a Paweł Brożek płaskim strzałem w długi róg ustalił wynik meczu.
źródło: NKJP: Dariusz Kuczmera: Słono zapłacili za błędy, Dziennik Łódzki, 2007-08-20
Wojska sowieckie na Ukrainie przeszły do kontrofensywy i przerwały front.
źródło: NKJP: Waldemar Michowicz: Historia dyplomacji polskiej, 1995
-
część mowy: czasownik
aspekt: dokonany
Tryb oznajmujący
Czas przyszły
liczba pojedyncza liczba mnoga 1 os. przerwę
przerwiemy
2 os. przerwiesz
przerwiecie
3 os. przerwie
przerwą
Czas przeszły
liczba pojedyncza liczba mnoga m ż n mo -mo 1 os. przerwałem
+(e)m przerwał
przerwałam
+(e)m przerwała
przerwałom
+(e)m przerwało
przerwaliśmy
+(e)śmy przerwali
przerwałyśmy
+(e)śmy przerwały
2 os. przerwałeś
+(e)ś przerwał
przerwałaś
+(e)ś przerwała
przerwałoś
+(e)ś przerwało
przerwaliście
+(e)ście przerwali
przerwałyście
+(e)ście przerwały
3 os. przerwał
przerwała
przerwało
przerwali
przerwały
bezosobnik: przerwano
Tryb rozkazujący
liczba pojedyncza liczba mnoga 1 os. przerwijmy
2 os. przerwij
przerwijcie
Tryb warunkowy
liczba pojedyncza liczba mnoga m ż n mo -mo 1 os. przerwałbym
bym przerwał
przerwałabym
bym przerwała
przerwałobym
bym przerwało
przerwalibyśmy
byśmy przerwali
przerwałybyśmy
byśmy przerwały
2 os. przerwałbyś
byś przerwał
przerwałabyś
byś przerwała
przerwałobyś
byś przerwało
przerwalibyście
byście przerwali
przerwałybyście
byście przerwały
3 os. przerwałby
by przerwał
przerwałaby
by przerwała
przerwałoby
by przerwało
przerwaliby
by przerwali
przerwałyby
by przerwały
bezosobnik: przerwano by
bezokolicznik: przerwać
imiesłów przysłówkowy uprzedni: przerwawszy
gerundium: przerwanie
rodzaj gramatyczny: dk
liczba pojedyncza liczba mnoga M. przerwanie
przerwania
D. przerwania
przerwań
C. przerwaniu
przerwaniom
B. przerwanie
przerwania
N. przerwaniem
przerwaniami
Ms. przerwaniu
przerwaniach
W. przerwanie
przerwania
imiesłów przymiotnikowy bierny: przerwany
liczba pojedyncza m1 m2 m3 n1, n2 ż M. przerwany
przerwany
przerwany
przerwane
przerwana
D. przerwanego
przerwanego
przerwanego
przerwanego
przerwanej
C. przerwanemu
przerwanemu
przerwanemu
przerwanemu
przerwanej
B. przerwanego
przerwanego
przerwany
przerwane
przerwaną
N. przerwanym
przerwanym
przerwanym
przerwanym
przerwaną
Ms. przerwanym
przerwanym
przerwanym
przerwanym
przerwanej
liczba mnoga p1 m1 ndepr m1 depr pozostałe M. przerwani
przerwani
przerwane
przerwane
D. przerwanych
przerwanych
przerwanych
przerwanych
C. przerwanym
przerwanym
przerwanym
przerwanym
B. przerwanych
przerwanych
przerwanych
przerwane
N. przerwanymi
przerwanymi
przerwanymi
przerwanymi
Ms. przerwanych
przerwanych
przerwanych
przerwanych
odpowiednik aspektowy: przerywać
-
+ przerwać + CO -
Zob. rwać