obornik
-
odchody zwierząt gospodarskich zmieszane ze słomą, używane jako naturalny nawóz
-
CZŁOWIEK I PRZYRODA
Ziemia
rolnictwo -
- obornik zwierzęcy; koński, owczy; świeży
- obornik i gnojówka, obornik i kompost; gnojowica i obornik
- rozrzutnik obornika
- sterta; zapach obornika
- składowanie, usuwanie obornika
- nawożenie obornikiem
- wymagać obornika
- stosować obornik
-
Zwierzęta produkują obornik będący pełnowartościowym nawozem naturalnym. Rolnicy mogą tanim kosztem znacznie podnieść plony, szczególnie na słabszych glebach.
źródło: NKJP: (DR): Opłacalna hodowla, Dziennik Słupski, 1999-05-14
Stado rozrasta się na dziko, są tam stare kozły i kozy, młode kózki i koźlęta. Warstwa obornika w pomieszczeniach jest tak duża, że starsze osobniki sięgają sufitu.
źródło: NKJP: Kazimierz Grzechowiak: W Olszewce pod Nakłem, Nakielski Czas, 2008-02-14
Dla rolnika krowa jest także producentem nawozu, czyli gnoju. A umiejętne gospodarowanie obornikiem wymaga większych umiejętności niż obsługa skomplikowanej maszyny.
źródło: NKJP: Kultura, reportaż, publicystyka, Kultura, numer 6, 1978
Są dni, że zapach obornika jest bardziej dokuczliwy. Wtedy nie można otworzyć okna, wywiesić prania na balkon czy posiedzieć z rodziną w ogrodzie.
źródło: NKJP: (nos): Żyj i daj żyć innym, Głos Lubawski, 1998-08-20
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m3
liczba pojedyncza liczba mnoga M. obornik
oborniki
D. obornika
oborników
C. obornikowi
obornikom
B. obornik
oborniki
N. obornikiem
obornikami
Ms. oborniku
obornikach
W. oborniku
oborniki
Inne uwagi
Zwykle lp
-
Zob. obora